แพศย์ ภาษาอีสาน

แพศย์ แปลว่า คนในวรรณะที่ ๓ แห่งสังคมชาวฮินดู ในประเทศอินเดีย วรรณะ ๔ มี กษัตริย์ พราหมณ์ แพศย์ สูทร. (ป. เวสฺส ส. ไวศฺย).

แพศย์ ภาษาอังกฤษ : person in the third of four Hindu castes (below royalty and Brahmins).