แหย่ ภาษาอีสาน

แหย่ แปลว่า เอานิ้วมือหรือปลายไม้เป็นต้นจิ้มเข้าไป เรียก แหย่ เช่น แหย่รักแร้ แหย่หู เป็นต้น อย่างว่า เมื่อนั้นปืนผันเข้าฮูหูวัณนุราช มันก็ลุกตื่นแล้วซวงจิ้มแหย่หา (สังข์).

แหย่ ภาษาอังกฤษ : to poke.

แหย่ [แหย่] แปลว่า

เบียด, เบียดเสียด, แออัด