แห่ ภาษาอีสาน

แห่ แปลว่า แวดล้อม ห้อมล้อ คนที่เดินไปกันเป็นจำนวนมาก เช่น ไปแห่พระเวสเข้าเมือง แห่บั้งไฟ แห่กองกฐิน แห่กองบวช แห่กองผ้าป่า เรียก แห่ อย่างว่า เหลือแฮงสร้างกฐินแฮบ่ได้แห่ ผู้บ่สร้างแท้แท้สังมาได้แห่มา (กลอน).

แห่ ภาษาอังกฤษ : to surround, go in procession.

แห่ [แห่] แปลว่า ขบวน, สายแห่ คือ รกของเด็กเกิดใหม่ ถ้าเป็นรกวัว เรียกว่า น้องวัว