แอ่ว ภาษาอีสาน

แอ่ว แปลว่า วอนขอ เรียก แอ่ว เช่น เด็กอยากข้าวอยากน้ำวอนขอพ่อแม่ เรียก แอ่ว อย่างว่า สามก็คืนมาห้องศาลากวนแอ่ว ขอหมากไม้นำเจ้าพ่อรัสสี (กา) สู่ขอหญิงมาเป็นภรรยา เรียก แอ่วขอ แอ่วโอม ก็ว่า อย่างว่า พี่บ่ไลน้องแก้วชิปุนให้แอ่วโอม (กา) กุมภัณฑ์แค้นเคืองมโนค้อยคั่ง รือจักใช้แอ่วอ้วนโอมน้องก็ใช่การ (สังข์) เชื้อเชิญให้มา เรียก แอ่ว อย่างว่า พระจักปุนป่าวช้างพลพร้อมแอ่วเอา แท้แล้ว (สังข์) ไปเที่ยวชมนกชมป่า เรียก ไปแอ่ว อย่างว่า จักไปแอ่วเต้าไพรกว้างชื่นสงวน (กา) เดือนเฮื่อฟ้าใสส่องวาดา ออระชอนใจซู่ภายพรักพร้อม ฟานโผฮ้องในดงเต้นตื่นเล็มลูกไม้เดินดั้นแอ่วดง (ฮุ่ง) ลอบลัก เรียก แอ่ว อย่างว่า เทื่อนี้กูแอ่วได้โดยประโยชน์อันคนิง แลเด มันก็ฮวายอาคมผาบผีชุมเชื้อ เมื่อนั้นผีเมืองย้านยักโขขามเดช เลยเล่าละหน่อแก้วกลางห้องพ่ายพัง (สังข์) ขอกิน เรียก แอ่วกิน อย่างว่า บ่มีสังแล้วบ่มีแมวชิมาฮ้องแม้วแม่ว มีแต่แมวแม่ป้าชิมาฮ้องแอ่วกิน (บ.).

แอ่ว ภาษาอังกฤษ : to beg for, ask to marry, invite to come, enjoy viewing (sights in forest), do stealthily.

แอ่ว [แอ่ว] แปลว่า

ก. วอนขอ อ้อนวอน (ภาษาภูไท)