โคก ภาษาอีสาน

โคก แปลว่า ที่เนิน ที่สูง ที่เนินที่สูงเรียก โคก โคกที่เต็มไปด้วยหินแร่ เรียก โคกหีนแฮ่ โคกที่เต็มไปด้วยต้นจิกต้นฮัง เรียก ป่าจิกป่าฮัง อย่างว่า โคกป่าจิกมาบังหลังโคกป่าฮังมาบังหน้า พราหมณาน้ำตาหลั่ง คึดห่วงหลังห่วงหน้าน้ำตาย้อยย่าวลง (เวส-กลอน).

โคก ภาษาอังกฤษ : hill, high ground with open scrub forest.

โคก [โคก] แปลว่า ที่เนินสูงมีต้นไม้