โฉม ภาษาอีสาน

โฉม แปลว่า รุปร่าง ทรวดทรง รูปร่างของคนเรียก โฉม อย่างว่า โฉมเสงียมงามยอดหญิงตองไว้ (กา) คื่นคื่นเค้าบินเวิ่นเวหา ทังปวงแยงยาดกันดูน้อย เมื่อนั้นนูเนือท้าวบาศรีโฉมฮาบ คอยผ่อน้องทังค้ายใคร่กระสัน (สังข์).

โฉม ภาษาอังกฤษ : appearance (of face or body).