โพง ภาษาอีสาน

โพง แปลว่า คนที่ชอบกินของดิบ เช่น กบดิบ เขียดดิบ ลาบดิบ ลาบเลือดดิบ นานเข้ากินของสุกไม่ชอบ เลยเกิดเป็นเป้า คือ ลักกินของดิบ โบราณเรียกคนชนิดนี้ว่า ผีเป้า ผีโพง คือลักกินของดิบของดาย.

โพง ภาษาอังกฤษ : person who likes to eat raw and bloody meat, demon or possessed person who craves raw meat.

โพง แปลว่า พอง โรคที่ทำให้พุพองขึ้นตามแข้งขา หูตา เรียก โพง เช่น แข้งโพง ขาโพง อย่างว่า ตีนโพงพื้นหมหนองเป้เปื่อย (กาไก).

โพง ภาษาอังกฤษ : blostered, name of disease that causes outbreak of blisters on skin.