โหว้ ภาษาอีสาน

โหว้ แปลว่า หลอ ฟันที่หลุดออกมาก เรียก แข้วโหว้ อย่างว่า ใจบาปเบื้องบุญบ่มันสงวน คนนองในเป็งจาลกล่าวกันมาอ้าง ยามเมื่อเทียวทางแท้คอคือม้าปล่อย ทวารหว่องโหว้ขาวล้านเดิ่นแดง (สังข์).

โหว้ ภาษาอังกฤษ : having a large gap, many (teeth) missing.