โห่ไห้ ภาษาอีสาน

โห่ไห้ แปลว่า ร้องไห้ อย่างว่า ทุกที่พร้อมอามาตย์มุนนาย สะแบงเบาตกคะมะท้วงทังค้าย อุทิยานฮ้อนคือไฟเผาแผ่น เสียงโห่ไห้ระงมเฮ้าฮอดเชียง (สังข์).

โห่ไห้ ภาษาอังกฤษ : to cry, weep.