ใบ ภาษาอีสาน

ใบ แปลว่า ใบไม้ ส่วนของพืชที่อยู่ติดกับกิ่ง หรือก้านเป็นต้น เรียก ใบ เช่น ใบพร้าว ใบหมาก อย่างว่า ฟังยินลมพานพร้าวใบบางทวายยอด พุ้นเยอ ดาวดาดข้อนแฝงก้ำฝ่ายทักขิณ (สังข์).

ใบ ภาษาอังกฤษ : leaf.