ไง้ ภาษาอีสาน

คุ้ยเขี่ยหาความผิดเรียก ไง้ อย่างว่า อย่าไง้ขอนหาขี้เข็บ (ภาษิต) ชาตที่ยอเงิงไง้ขอนเห็นดูหลาก คันบ่เข็บก็งอดเงี้ยวงูฮ้ายหากมี บ่อย่าแล้ว (กลอน).

งัด, แงะ, เตะ, ถีบ การเตะถีบงัดแงะเรียก ไง้ อย่างว่า ม้าไขว่เปื้องตีนไง้แตกสะเด็น (กา) เสวยราชกว้างเป็นช่างยูเกษิม ก็บ่กลัวเกรงฝ่ายใดชนช้าง ยูสนุกหลิ้นบัวนางพอหมื่น ท่อไป่ไง้แผ่นฟ้ามาส่วยสินพลาย (ฮุ่ง).

ทำไม่หยุด การทำไม่หยุดเรียก ไง้ อย่างว่า ให่ค่อยคึดค่อยแก้ค่อยแก่ค่อยดึงให้ค่อยขุดค่อยขนค่อยคนค่อยค้ำ ให้ค่อยทำค่อยสร้าง อย่าวางใจให้ค่อยแล่น ให้ค่อยแงะค่อยไง้มันชิได้ต่อนคำ (ย่า).