ไท ภาษาอีสาน

ไท [ไท] แปลว่า พวก หมู่ เหล่า อย่างว่า จงใจหอมไพร่ไททังค้าย (สังข์) ไทไกลนี้เจงเวงน้ำแจ่วข่า บ่ท่อใสติ้งหลิ้งไทใกล้น้ำแจ่วขิง (ภาษิต).

ไท ภาษาอังกฤษ : group (of living things).

ไท [ไท] แปลว่า

น. ชาว หรือผู้คน เช่น ไทบ้าน แปลว่า ชาวบ้าน (ภาษาภูไท)