หน้าแรก » ผญา » ผญาคติสอนใจ » Page 22
ใครร่ำเรียนวิชาการใด ก็ให้มีใจจดจ่อ ต่อวิชาที่ตนร่ำเรียน
ให้อุตสาหะพยายาม ทำโดยสุจริต คุณอาจารย์ยกไว้ใส่เกล้า ระลึกถึงเสมออย่าได้ลืม
ให้ใช้ความรู้ที่มีอยู่ ทำมาหากินในทางที่ชอบ เลี้ยงชีพชอบตลอดชีวิต
ถ้าได้ดีแล้ว อย่าลืมคุณพ่อแม่ ท่านเลี้ยงเรามาตั้งแต่เล็กจนเราเติบใหญ่
ในเมื่อได้ชื่อว่ามาร่ำเรียนแล้ว เรียนให้หมดให้ละเอียด
เมื่อได้ตกลงใจว่าสู้แล้ว ไม่ท้อถอย มีแต่จะเจริญก้าวหน้าไปเรื่อย
คันได้กินลาบก้อยอย่าลืมแจ่วแพวผัก คันได้กินพาเงินพาคำอย่าสิลืมกะเบียนฮ้าง
ได้กินลาบก้อยแล้ว อย่าลืมแจ่วจิ้มผักกับ ได้ถาดทองรองสำรับ อย่าทอดทิ้งถาดกะเบียน
ให้ตั้งใจทำในสิ่งที่ได้รับมอบหมายอย่างจริงจัง อย่าทำมักง่ายงานจะเสียหาย
คันว่าใจประสงค์แล้วกลางดงกะว่าหม่อ คันว่าใจขี้คร้านกลางบ้านกะว่าไกล
แม้นปองต้องประสงค์อยู่กลางดงก็ว่าใกล้ แค่กลางบ้านก็ว่าไกลถ้าจิตไม่ประสงค์เอา
คนที่เป็นผู้ใหญ่ควรพูดแต่สิ่งที่มีเหตุผลไม่ควรพูดในสิ่งที่ไม่มีสาระ
คันน้องคิดฮอดอ้าย แกงหอยให้มันเปื่อย แกงปลาให้เปื่อยก้าง แกงซ้างให้เปื่อยงา
เกิดเป็นผู้ชายควรเข้มแข็งและขยันหมั่นเพียร