ผญา คันได้กินต่อนซิ้น อย่าลืมแห่ง คุณหมา
คันได้กินต่อนซิ้นอย่าลืมแห่งคุณหมา โจรบ่มาซอนลักกะย้อนหมามันเฝ้า
ครั้นเจ้าได้กินชิ้นเนื้อ อย่าลืมเผื่อแทนคุณหมา มันเฝ้าเห่าโจรา รักษาทรัพย์สินของเรา
คลังบทความ หน้า 23
ผญา คันได้กินปลาแล้ว อย่าลืมปู ปละปล่อย
คันได้กินปลาแล้วอย่าลืมปูปละปล่อย ลางเทื่อปลาขาดข้องยังสิได้ป่นปู
ได้ปลาอย่าลืมปู ทิ้งมันสู่บึงห้วยหนอง ถึงคราวปลาขาดข้อง อาจร่ำร้องอยากกินปู
ผญา คันได้กินลาบก้อย อย่าลืมแจ่ว แพวผัก
คันได้กินลาบก้อยอย่าลืมแจ่วแพวผัก คันได้กินพาเงินพาคำอย่าสิลืมกะเบียนฮ้าง
ได้กินลาบก้อยแล้ว อย่าลืมแจ่วจิ้มผักกับ ได้ถาดทองรองสำรับ อย่าทอดทิ้งถาดกะเบียน
ผญา อย่าซุมาล้อแล้ แหย่ฮังแตน มันสิไล่
ให้ตั้งใจทำในสิ่งที่ได้รับมอบหมายอย่างจริงจัง อย่าทำมักง่ายงานจะเสียหาย
ผญา คันว่าใจประสงค์แล้ว กลางดง กะว่าหม่อ
คันว่าใจประสงค์แล้วกลางดงกะว่าหม่อ คันว่าใจขี้คร้านกลางบ้านกะว่าไกล
แม้นปองต้องประสงค์อยู่กลางดงก็ว่าใกล้ แค่กลางบ้านก็ว่าไกลถ้าจิตไม่ประสงค์เอา
ผญา อย่าได้ตี๋แถลงลิ่น ตัวะกิน แกงไก่
คนที่เป็นผู้ใหญ่ควรพูดแต่สิ่งที่มีเหตุผลไม่ควรพูดในสิ่งที่ไม่มีสาระ
ผญา คันน้องคิดฮอดอ้าย แกงหอย ให้มันเปื่อย
คันน้องคิดฮอดอ้าย แกงหอยให้มันเปื่อย แกงปลาให้เปื่อยก้าง แกงซ้างให้เปื่อยงา
ผญา ซาติที่เป็นซายนี้ อย่าเป็นทราย แกมหินแฮ่
เกิดเป็นผู้ชายควรเข้มแข็งและขยันหมั่นเพียร
ผญา อย่าซุหลงเว้าโอ้ กินข้าวโต โสความเพิ่น
อย่าได้พูดนินทาคนอื่น และอย่าเป็นคนพูดมากเขาจะรำคาญ
ผญา อย่าได้ตี๋แถลงล้ม ตมบ่มี พะลาดมื่น
อย่าได้เรียกร้องความสนใจหรือสร้างเรื่องโกหกโดยไม่มีมูลให้คนอื่นเห็นใจ
ผญา อย่าซุไลเสียทิ้ม พงศ์พันธุ์ พี่น้องเก่า
อย่าได้ทอดทิ้งญาติมิตรของตนเองแล้วไปชื่นชมคนอื่นแทน
ผญา ซาติที่เป็นญิงนี้ ยิงไปให้มันแน่
เกิดเป็นผู้หญิงควรอยู่ในจารีตประเพณี เขาจึงถือว่าเป็นผู้หญิงที่มีราคา