การ “ฝังสายแฮ่” พิธีกรรมเกี่ยวกับการเกิด

หลายๆท่านที่เป็นคนอีสานบ้านเฮา คงจะเคยได้ยินภาษิตคำพังเพยว่า “บ้านฝังสายแฮ่ บ้านแพสายเบือ” หมายถึง บ้านเกิดนั่นเอง มาจากพิธีกรรมในสมัยเก่า เมื่อมีคนเกิดจะต้องมีพิธีกรรมอย่างหนึ่งคือ “ฝังสายแฮ่”
แฮ่ หมายถึง รก สายที่โยงมาจากรกไปหาสะดือเรียกว่า “สายแฮ่” สายแฮ่นี้จะต้องตัด สมัยโบราณเขาจะมัดเป็นเปราะๆ ให้แน่น ให้ตัดยาวเสมอเข่าเด็กของที่จะตัดใช้ติ้วไม้ฮวก(ซีกไม้ไผ่ชนิดหนึ่ง) หรือกาบหอย ห้ามมิให้เอามีดหรือเหล็กตัด เพราะจะเป็นพิษ เขียงรองตัดใช้ว่านไฟ ก้อนหินหรือถ่านไฟ คนที่จะตัดก็เลือกเอาคนที่มีนิสัยใจคอดีด้วย ถือว่าเด็กที่เกิดมาจะมีนิสัยใจคอคล้ายกับผู้ตัดสายแฮ่
เมื่อตัดสายแฮ่ออกแล้ว เอาใบตองเกลือมาห่อ แล้วนำไปฝังใต้บันไดชานเรือน เอาไฟสุมไว้สามวันสามคืน ที่เอาไฟสุมไว้ทั้งกลางวันกลางคืนโบราณถือว่าป้องกันผีพราย มิให้มาทำอันตรายแก่เด็ก

[ads1]

คำผญาอีสานที่เขียนเอาไว้ เกี่ยวกับการฝังสายแฮ่

ครั้นว่าตัดสายแฮ่แล้ว เอาตองเกลือมาห่อ แล้วจังเอาไปฝังไว้ บันไดชานั้นจังดี เผิ่นว่าเอาไฟสุมไว้ สามวันสามคืน จั่งสิแม่น เพื่อว่ากันผีพลายมาคดขึ้น ระวังไว้จังดี