ภาษาอีสานทั้งหมด 10561 - 10570 จาก 17431
-
อาพิล
แปลว่า : ขุ่นมัว เศร้าหมอง อาวิล (ป. ส. อาวิล). -
อาเพศ
แปลว่า : เกิดเหตุขึ้นอย่างผิดปรกติ ถือว่าเป็นลาง (ส. อาเวศ) อย่างว่า อินทร์จิ่งอาเพศให้ดินฟ้าหวั่นไหว (ผาแดง). -
อาภรณ์
แปลว่า : เครื่องประดับตกแต่งร่างกาย (ป. ส.) อย่างว่า อาภรณ์ผ้าผืนแพงลั้วหลาก เกล้าใส่ซ้องผมน้อยดั่งแมน (บ.). -
อาภัสระ
แปลว่า : ชื่อพรหมโลกชั้น ๑ ในรูปพรหม ๑๖ ชั้น เรียกพรหมซึ่งอยู่ชั้นนี้ว่า อาภัสรพรหม. -
อาย
แปลว่า : กลิ่น ไอ สิ่งที่ถูกความร้อนแล้วมีควันหรือกลิ่นกระจายไป เรียก อาย เช่น อายเข้า อายน้ำ อายแดด อายลม อย่างว่า แลโลกกล้ำลานมาศมาลี ภุมราสวยสาบละอองอวยเอ้า เอากันขึ้นเขาปางปอมเมฆ แลซ่องชั้นเขียวสิ้วชั่วตา (สังข์). -
อายาจนะ
แปลว่า : การขอร้อง การวิงวอน การเชื้อเชิญ (ป.). -
ซ้วนปลา
แปลว่า : ตักปลา ช้อนปลา -
อายุตกะ
แปลว่า : นายส่วย เจ้าพนักงาน เจ้าหน้าที่ (ป.). -
อารามิก
แปลว่า : เกี่ยวกับวัด ชาววัด (ป.). -
อารี
แปลว่า : เอื้อเฟื้อ มีแก่ใจ มีใจเผื่อแผ่.