ภาษาอีสานทั้งหมด 1181 - 1190 จาก 17431
-
กระจับปี่
แปลว่า : พิณสี่สาย ซุง ก็ว่า. -
กระจ่าง
แปลว่า : สว่าง, สุกใส, ชัดเจน, แจ่มแจ้ง. -
กระจาด
แปลว่า : ภาชนะที่สานด้วยไม้ไผ่ รูปเตี้ย ปากกว้าง สำหรับใส่สิ่งของที่ซื้อมาจากตลาด หรือใส่เครื่องกัณฑ์เทศน์มหาชาติ. -
กระจาบ
แปลว่า : ชื่อนกตัวเล็กๆชนิดหนึ่ง ขนาดนกกระจอก เรียก นกกระจาบ นกจาบ ก็ว่า อย่างว่า ฝูงนั้นกะทาทองไท้ยูงขัวเขาข่อ จิบจาบจ้อยคณาขุ้มขาบเขียว (สังข์). -
กระจาย
แปลว่า : กำจาย ชื่อไม้เถาชนิดหนึ่งใบและดอกคล้ายต้นฝาง ฝักคล้ายฝักส้มป่อย เมล็ดใหญ่ ใช้เมล็ดแช่น้ำสีดำใช้ย้อมผ้าได้ เรียก หมากกระจาย อย่างว่า โอนอหีเอย คันชิเมือนำอ้ายหีบ่แดงให้ย้อมครั่ง คันแม่นย้อมครั่งแล้ว ให้ลงแหล้หมากกระจาย (อ่านเจือง). ชื่อว่านชนิดหนึ่งเรียก ว่านกระจาย ใช้เป็นว่านคงยิงไม่ออกแทงไม่เข้าผู้มีว่านกระจายต้องเลี้ยงว่านปีละครั้ง ใช้เขียดหรือกบดิบเลี้ยง โยนกบหรือเขียดดินเข้าไปว่านจะดูดกินเลือดกบหรือเขียดทันทีถ้าไม่เลี้ยงว่านจะไม่ศักดิ์สิทธิ์และเจ้าของว่านจะเป็นปอบ -
กระจิบ
แปลว่า : ชื่อนกตัวเล็กๆ ชนิดหนึ่ง ร้องเสียงดังจิ๊บๆ เรียก นกกระจิบ นกจิบ ก็ว่า อย่างว่า อุมลัวเค้ากาในแกกระจอก จิบก่างกี้เจียผ้ายกะแดบดิน (สังข์). -
กระจี
แปลว่า : เขียว, อ่อน ดอกไม่เริ่มบาน สีเขียวอ่อนเรียก กระจี ขจี ก็ว่า อย่างว่า มาลาพั้วพวงกระจีแกมกิ่ง (กา). -
กระเจา
แปลว่า : ชื่อปอชนิดหนึ่ง เรียก ปอกระเจา ใช้เปลือกทำเชือกหรือวัตถุที่จำเป็น ปอนี้ส่งไปขาย นำรายได้มาเลี้ยงตนและครอบครัว. -
กระเจียว
แปลว่า : ชื่อว่านชนิดหนึ่ง ดอกเป็นช่อเหมือนดอกว่าน ชอบเกิดในป่าโปร่งที่มีดินเป็นเอือด ใช้ดอกกินเป็นอาหารได้เรียก ดอกกระเจียว อย่างว่า อย่าไปเก็บดอกว่านบ้านเพิ่นมาบาน ให้เจ้างอยชานเก็บดอกกระเจียวแคมฮั้ว (กลอน). -
กระโจม
แปลว่า : หมวกที่ทำด้วยผ้า ใช้สำหรับสวมหัวเด็ก เพื่อป้องกันแดดลม เรียก กระโจมหัว กระหม่อม ก็ว่า.