ภาษาอีสานทั้งหมด 1251 - 1260 จาก 17431
-
กระโดด
แปลว่า : เผ่น, โจน กระโดด โดดหรือโตน ก็ว่า อย่างว่า ตกขั้นไดติโตน ตกโพนติล้ม (ภาษิต). -
กระโดน
แปลว่า : ต้นจิก ต้นไม้ที่ใช้ใบก้นเป็นอาหารได้ เรียก ต้นกระโดน มี ๓ ชนิด คือชนิดที่เกิดตามที่ดอน เรียกกระโดนโคก ชนิดที่เกิดในที่ลุ่มหรือริมน้ำลำธาร เรียก กระโดนน้ำ ชนิดต้นเล็กๆ เกิดตามทุ่งนาหรือป่าละเมาะ เรียก กระโดนเปลี้ย กระโดนเตี้ยก็ว่า -
กระได
แปลว่า : บันได ไม้ที่ทำเป็นขั้นๆ สำหรับก้าวขึ้นลง เรียก กระได ขั้นได คันได บันได ก็ว่า -
กระด้อ
แปลว่า : ตะกร้อ ของเล่นชนิดหนึ่ง เป็นลูกกลม สานด้วยหวายหรือวัตถุอื่น เรียก กระต้อ. -
กระต่อง
แปลว่า : สวิงสำหรับตักปลาเวลาติดเบ็ดหรือใช้ช้อนปลาตามหนองหรือบึง ถักด้วยป่านหรือปอ มีคันจับ เรียก กระต่อง ดางต่อง ก็ว่า. -
กระต่องกระแต่ง
แปลว่า : สิ่งของที่ห้อยหรือแขวนไว้เป็นพวง เรียก กระต่องกระแต่ง. -
กระตัก
แปลว่า : ประตัก ไม้แก่นที่เหลากลมๆ ยาวประมาณศอกคืบ ฝังเหล็กแหลมที่ปลาย ใช้แทงวัวเวลาเทียมเกวียน เรียกเหล็กกระตัก. -
กระตั้ว
แปลว่า : ชื่อนกชนิดหนึ่ง โตกว่านกแก้ว สีขาว มีขนเป็นหงอนงาม เรียก นกกระตั้ว นกถัว นกถัวหัวหงอก ก็ว่า. -
กระต่าย
แปลว่า : ชื่อสัตว์สี่เท้าชนิดหนึ่ง ตัวขนาดแมว หูยาว ขุดดินทำเป็นโพรงอยู่มี 3 ชนิด คือ กระต่ายหม้อสีดำและใหญ่ กระต่ายป่าสีหม่นหรือสีมุมหมากตาล กระต่ายบ้านตัวขนาดเท่ากระต่ายป่ามีสีขาว -
กระต่าย
แปลว่า : เครื่องมือขูดมะพร้าว ทำด้วยไม้กลมหรือแบนก็ได้ ที่ปลายฝังเหล็กเรียก กระต่ายขูดหมากพร้าว อย่างว่า ชื่ออยู่ครัว ตัวลี้อยู่ในป่า (ปัญหา) ไม้แท้แท้สังมาเอิ้นว่าสัตว์ เอากะโป๋งุมหัวกัดกินพวดพวด (ปัญหา).