ภาษาอีสานทั้งหมด 1609 - 1618 จาก 17431
-
กะด้อม
แปลว่า : อาการเดินจับเข่าของเด็ก เรียก กะด้อม อย่างว่า มันย่างเฮ็ดกะด้อมกะด้อม (เวสสันดร). -
กะดัด
แปลว่า : ยิ่งกว่า เกินกว่า เช่นนึกว่าเราดี คนที่ดีกว่าก็มี นึกว่าเรามี คนที่มีกว่าก็มี นึกว่าเรากล้า คนที่กล้ากว่าก็มี เรียก กะดัด กะดัดกะด้อ กะด้อกะเดี้ย ก็ว่า อย่างว่า ว่าโตกะดัดเขาแฮ่งกะด้อ ว่าโตนั่งจ้อก้อเขานั้นแฮ่งนั่งตอ (ภาษิต). -
กะดัน
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง มีลูกกลมคล้ายมะกอก ใช้ลูกต้มกับปลากินอร่อยนัก เรียก หมากกะดัน. -
กะดัน
แปลว่า : ไข่ดัน ลุกไข่ดันที่อยู่ต้นขาทางด้านหน้า เรียก กะดัน หมากกะดันขา ก็ว่า เวลากระทบของแข็งลูกกะดันจะพองขึ้น เรียก หมากกะดันขาไค่. -
กะดันกะด้าง
แปลว่า : คนดื้อด้าน ไม่ยอมฟังเสียงใคร เรียก กะดันกะด้าง. -
กะดันงา
แปลว่า : กระดังงา ชื่อพรรณไม้ดอกชนิดหนึ่ง มีกลิ่นหอม มี 2 ชนิดคือ กะดันงาบ้าน กะดันงาป่า อย่างว่า กะดันงาพร้อมอาฮวนหอมอ่อน (กา) -
กะด้าง
แปลว่า : แข็ง เช่นมือหรือเท้าแข็ง เพราะถูกอากาศหนาว อย่างว่า พระกาโยเหลืองหล่าตนตายกระด้าง (สังข์). -
กะด้าง
แปลว่า : ชื่อเห็ดชนิดหนึ่ง เกิดตามขอนไม้ผุเรียก เห็ดกะด้าง เห็ดลม เห็ดบด ก็ว่า -
กะด่างกะดาว
แปลว่า : ดำๆ ด่างๆ ผ้าที่มีสีไม่เสมอกัน เรียก กะด่างกะดาว. -
กะดาย
แปลว่า : คำพูดท้ายประโยค เพื่อเน้นคำพูดก่อนให้หนักแน่น เช่น เอากะบ่เอาซื่อๆ ดอก เห็นว่ากะดาย