ภาษาอีสานทั้งหมด 1621 - 1630 จาก 17431
-
กะดิ้น
แปลว่า : อาการสั่นเทาๆ เรียก กะดิ้น สะดิ้น สั่นดื้นดื้น ก็ว่า -
กะดืบ
แปลว่า : กระดิบ อาการคืบไปทีละน้อย เช่น แมงบ้งกือไต่ไป -
กะดุ้ง
แปลว่า : ยอ ชื่อเครื่องจับปลาชนิดหนึ่งสานด้วยป่านหรือปอ มีตาคล้ายแห มีคันสำหรับจับ เวลาปลาขึ้นเป็นฝูงๆ เอากะดุ้งนี้ตัก เรียก กะดุ้ง สะดุ้ง ก็ว่า -
กะดุบกะดุบ
แปลว่า : คลานไปโดยเร็ว เช่น แมงบ้งคลาน ว่า คลานกะดุบกะดุบ ดุบดุบ ก็ว่า -
กะเดบกะเดบ
แปลว่า : อาการโอบขึ้นต้นไม้แล้วปีนขึ้นไปโดยเร็ว เรียก กะเดบกะเดบ. -
กะเด่ว
แปลว่า : อาการเดินของคนเจ็บขา เรียก ย่างกะเด่ว กะเด่ว ถ้าเด็กเรียก กะแด่ว กะแด่ว. -
กะเดา
แปลว่า : สะเดา ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง มีรสขม กินก่อนเป็นไข้ป้องกันไข้ได้ กินเมื่อเป็นไข้แล้วรักษาไข้ให้หายได้ อย่างว่า อย่าได้ติเตียนเว้าผักกะเดาขมขื่น บาดห่ากินกับลาบก้อยซิหลงย้องว่าดี อย่าฟ้าวไลเสียถิ้มผักกะเดาทวนเก่า บาดห่าได้ลาบก้อยยังซิโอ้อ่าวเถิง (ภาษิต) -
กะเดา
แปลว่า : สะเดาดิน เกิดปูไปตามดิน เรียก กะเดาดิน ใช้เป็นอาหารและแก้ไข้ได้ -
กะเดิด
แปลว่า : ชื่อปลามีเกล็ดชนิดหนึ่ง ตัวแบนลำตัวสองข้างมีจุดดำ เรียก ปลากะเดิด. -
กะเดียง
แปลว่า : ชื่อผักชนิดหนึ่ง เกิดตามท้องทุ่งในฤดูฝน เรียก ผักกะเดียง.