ภาษาอีสานทั้งหมด 1631 - 1640 จาก 17431
-
กะเดียน
แปลว่า : ชื่อผักชนิดหนึ่ง เกิดตามทุ่งนา ใช้กินเป็นอาหารได้ เรียก ผักกะเดียน. -
กะเดียน
แปลว่า : ไส้เดือน เรียก กะเดียน ขี้กะเดียน ก็ว่า. -
กะเดียน
แปลว่า : ชื่อนกชนิดหนึ่ง หากินตามท้องทุ่ง อาหารที่มันชอบคือไส้เดือน เรียก นกกะเดียน นกขี้กะเดียน นกไก่เดียน ก็ว่า. -
กะเดียม
แปลว่า : รู้สึกจักจี้ อาการที่ทำให้ขนลุกในเวลาถูกจักจี้ อาการที่ทำให้เกิดความละอายใจ อาการที่ทำให้อยากหัวเราะ เรียก หนักกะเดียม หนักขี้กะเดียม ก็ว่า. -
กะเดียวว่า
แปลว่า : ชะรอย ผิว่า ถ้าว่า เช่นรู้เรื่องอะไรแล้วไม่บอก เกรงว่าผู้นั้นจะตายเรียก กะเดียวว่า เยียวว่า ก็ว่า. -
กะแดดกะแด
แปลว่า : บ้านเมืองที่ไม่อุดมสมบูรณ์ด้วยข้าวปลาอาหาร เต็มไปด้วยโรคภัยไข้เจ็บ ใครไข้ต้องหาโลงไว้ เรียก บ้านกะแดดกะแด อย่างว่า บ้านกะแดดกะแด ป่าแกแกมป่าไค้ ใผไข้ตั้งแต่ตาย (บ.). -
กะแดดเด้า
แปลว่า : นกกะเด้าดิน ชื่อนกชนิดหนึ่งเวลาเดินมันกลัวดินถล่ม มันขย่มหรือหย้มดินก่อน ถ้าเห็นว่าดินไม่ถล่มมันจึงเดินต่อไป นกนี้เรียก นกกะแดดเด้า นกกะแดบเด้า ก็ว่า อย่างว่า นกกะแดดเด้าหากินไกลเขต เขตเพิ่นบ่เข้าเทียวเต้าแต่เขตโต (ภาษิต). -
กะโดก
แปลว่า : ชื่อผักชนิดหนึ่ง เป็นพรรณไม้เล็ก ผักใช้กินเป็นอาหารได้ เรียก ผักกะโดก. -
กะโดก
แปลว่า : นกโพระดก ชื่อนกชนิดหนึ่งเรียก นกกะโดก นกโกนโดก นกโพนโดก นกก้นโดก ก็ว่า อย่างว่า นัชชุหาคือว่านกกะโดกฮ้องเดินดง โกกิลานกกาเวาวงแวดเหล่า สังคานกใส่เล่าเหตุการณ์ส่งข่าวสารทุกสิ่ง ฮ้องแล้วจิ่งบินไป (เวส) -
กะได
แปลว่า : บันใด บันใดสำหรับขึ้นลงเรียก กะได ขั้นได ก็ว่า อย่างว่า หากะไดก่ายไว้ให้หลานหล้าท่องเทียวนั้นแล้ว (ย่า).