ภาษาอีสานทั้งหมด 1641 - 1650 จาก 17431
-
กะได
แปลว่า : เชือกที่ฝั้นหรือเฝือด้วยป่านหรือปอ ยาวประมาณ 4-5 วา ผูกไว้ที่จอมแหสำหรับดึงเวลาทอดแหลงในน้ำ หรือใช้ดึงตากแหที่เปียกให้แห้ง เรียก กะไดแห ขั้นไดแห ก็ว่า. -
กะได
แปลว่า : ชื่อไม้เถาชนิดหนึ่ง มีเถาคดไปคดมา ดอกเป็นช่อเล็ก สีขาว เรียก เครือกะไดลิง. -
กะต้อ
แปลว่า : ตะกร้อ ไม้ไผ่หรือหวายที่เหลาเป็นเส้น สานเป็นรูปกลมๆ คล้ายฟุตบอล ใช้สำหรับเล่นเหมือนเล่นฟุตบอล เรียก หมากกะต้อ. -
กะต่อง
แปลว่า : สวิง สวิงที่สานด้วยป่านหรือปอ สำหรับตักหรือส้อนเอาปลา เรียก กะต่อง. -
กะต่อง
แปลว่า : ภาชนะที่สานด้วยไม้ไผ่สำหรับตักเข้าปุ้น เรียก กะต่องเข้าปุ้น. -
กะตอด
แปลว่า : ตุ่มที่ขึ้นตามร่างกายเป็นเม็ดแข็ง เรียก กะตอด ขี้กะตอด ก็ว่า. -
กะตอด
แปลว่า : ชื่อแส้ชนิดหนึ่ง ใช้เชือกผูกติดปลายไม้ตะพด ที่ปลายเชือกมีไม้กลมๆ ผูกติดอีก ใช้ตีม้าเวลาต้องการให้วิ่งเร็วเรียก แส้กะตอด. -
กะต่อย
แปลว่า : ชื่อพลูชนิดหนึ่ง เกิดตามป่า มีรสเผ็ด กลิ่นฉุน ใช้เคี้ยวกับหมาก เรียก พลูกะต่อย พลูป่า ก็ว่า. -
กะต้อย
แปลว่า : ชื่อผ้าขี้ริ้วหรือผ้าเศษ เรียก ผ้ากะต้อย กะเตี่ยว ก็ว่า. -
กะตัก
แปลว่า : ปฏัก ไม้แก่นกลมยาวประมาณศอกคืบ ที่ปลายข้างนึ่งตอกเหล็กแหลมใช้แทงวัวเวลาขับเกวียน เรียก เหล็กกะตัก ปฏัก ก็ว่า.