ภาษาอีสานทั้งหมด 1661 - 1670 จาก 17431
-
กะติก
แปลว่า : กระบอกไม้ไผ่สำหรับใส่น้ำในเวลาเดินทางไกล เรียก กะติก บั้งทิง ก็ว่า. -
กะติกกะต่อน
แปลว่า : กระท่อนกระแท่น เช่น การทำงานไม่สำเร็จเป็นชิ้นเป็นอัน เรียก กะติกกะต่อน กะติดกะต่อ ก็ว่า. -
กะติกะนิง
แปลว่า : คะนึง คิดถึง การระลึกคิดถึงเรื่องที่ผ่านมาแล้ว เรียก กะติกะนิง กะนิง คนิง ก็ว่า อย่างว่า อันนี้ย่ากล่าวต้านสอนสั่งฝูงหลาน ขอให้บาคราญนางฮ่ำคนิงจำไว้ อย่าได้เห็นแก่ได้ของเพิ่นมามือ มันบ่พอทำทึนอุ่นถงเมือหน้า (ย่า). -
กะตึบ
แปลว่า : มืด ทึบ หนา โบสถ์วิหารหรือตึกชั้นเดียวก่ออิฐถือปูน ภายในมืดทึบ เรียก กะตึบ. -
กะตืก
แปลว่า : ตัวตืด พยาธิตัวตืดมี 2 ชนิด คือ ชนิดแบนและกลม ชนิดตัวแบนเรียก กะตืกแป ชนิดตัวกลม เรียก กะตืกกลม ขี้กะตืก ขี้ไก่ตืก ก็ว่า -
กะตืก
แปลว่า : ชื่อหญ้าชนิดหนึ่ง เรียก หญ้าขี้กะตืกแป. -
กะตุด
แปลว่า : ตะกรุด แผ่นเงินหรือแผ่นทองที่ลงคาถาแล้วปลุกเสก ถือว่าเป็นเครื่องรางศักดิ์สิทธิ์ เรียก กะตุด หมากกะตุด หมากหลอด ก็ว่า. -
กะตูดกะเตา
แปลว่า : ตะปุ่มตะป่ำ อาการที่เป็นโรคผิวหนัง มีเม็ดขึ้นคล้ายผิวหนังคางคก เรียก กะตูดกะเตา ตะปูดตะเปา ก็ว่า. -
กะเตอะ
แปลว่า : สวะ สวะที่ลอยอยู่ตามน้ำ เรียก กะเตอะ ขี้กะเตอะ ก็ว่า อนึ่งฟองน้ำบนปากหม้อกะทะเวลาเคี่ยวน้ำอ้อย เรียก ขี้กะเตอะอ้อย ขี้จูมปวก ขี้ตูมปวก ก็ว่า อย่างว่า แก้มเปิ่นเวิ่นแก้มเจ้าเปิ่นเวิ่น ขี้กะเตอะวังเวินไหลเซาะน้ำเซินอยู่ย่าวย้าว (กลอนลำ). -
กะเตอะ
แปลว่า : ฝาขัดแตะที่สานด้วยไม้ไผ่ตาห่างๆ ใช้สำหรับกรองปลาแดก กรองเหยื่อมะพร้าว กรองหมาน้อย ยานาง เรียก ฝากะเตอะ ฝาเตอะ ก็ว่า.