ภาษาอีสานทั้งหมด 1671 - 1680 จาก 17431
-
กะเตอะกะเติ่ง
แปลว่า : อาการวิ่งกระโดดไปด้วยความยินดี เรียก กะเตอะกะเติ่ง อย่างว่า ทังหลายเพิ่นเทียวทางแป้นหาขัวแปลงใต่ โตสังมากะเตอะกะเติ่งเต้นโตนห้วยตลิ่งชัน (บ.) -
กะเตอะกะเติ่น
แปลว่า : อาการหัวเราะอย่างร่าเริง เสียงดังฟังชัด เรียก หัวกะเตอะกะเติ่น หัวเตอะหัวเติ่น ก็ว่า. -
กะเตอะลอดช่อง
แปลว่า : ชื่อภาชนะที่ทำด้วยสังกะสีเจาะเป็นรูกลมๆ สำหรับใส่ข้าวแป้งที่กวนแล้ว บีบลงน้ำร้อนทำเป็นลอดช่อง เรียก กะเตอะลอดช่อง. -
กะเตา
แปลว่า : ปลาแห้งที่อัดใส่กระบอกไม้ไผ่ทำด้วยปลาสร้อย ปลาหมากแปบ ปลาแตบ ก็ว่า เวลาจะกินจึงเอาออกมาปรุง เรียก ปลากะเตา อย่างว่า บุญเนาแค้นเข้าเหม้า ปลากะเตาแค้นบั้งไม้ไผ่ (บ.). -
กะเตา
แปลว่า : ร้อน (ส่วย). -
กะเติก
แปลว่า : เสียงร้องของไก่ตัวผู้ร้องเวลาตกใจ. -
กะเติกกะเติก
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงไก่ตัวผู้ร้องในเวลาตกใจดัง กะเติกกะเติก. -
กะเตี่ยว
แปลว่า : ชายกระเบน หางกระเบน ได้แก่ชายผ้าที่ม้วนแล้วเหน็บไว้ข้างหลัง เรียก กะเตี่ยว อย่างว่า อย่าได้เป็นคนฮ้ายชายชะเลลากกะเตี่ยว (ย่า) ตองตอยผ้าผืนเดียวฮ้อยขาดเหน็บเตี่ยวพุ้นยังเตี่ยวพี้ เหมิดมื้อค่ำดาย (บ.). -
กะแต
แปลว่า : ชื่อสัตว์สี่เท้าจำพวกใต่ไม้ ตัวขนาดกระรอกดำ ขนสองข้างมีสีขาวเป็นแซก เรียก กะแต อย่างว่า มอมเยืองไก้ หนูชิงกะแตต่าย (สังข์). -
กะแตลอดขอน
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้พุ่มชนิดหนึ่ง มีหัว หัวใช้ทำยาได้ เรียก หัวกะแตลอดขอน หัวค้อนกะแต ก็ว่า.