ภาษาอีสานทั้งหมด 1701 - 1710 จาก 17431

  • กะทบ
    แปลว่า : ถูกอย่างแรง
  • กะท่ม
    แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง มักเกิดตามทุ่งนา ป่าโปร่ง และตามริมห้วยหนอง ดอกกลมและแข็ง เรียก ต้นกะท่ม ต้นท่ม ก็ว่า
  • กะทอ
    แปลว่า : ชื่อเครื่องจักสาน ทำด้วยไม้ไผ่ก้นสี่เหลี่ยม รูปกลมสูง สำหรับใช้ในกิจการหลายอย่าง ใช้ทำอะไรก็มีชื่อเรียกไปตามนั้น เช่น ใส่เกลือเรียก กะทอเกลือ ใส่ข้าวปลูกเรียก ทอข้าวปลูก ใส่ยาสูบเรียก ทอยา ใส่พริกเรียก ทอหมากพริก
  • กะทอด
    แปลว่า : พรึง ชื่อไม้เครื่องเรือนสำหรับตีปิดหัวตง รัดขอบเสาทั้งสี่ด้าน เรียก กะทอด กอดทอด ขอบทอด ก็ว่า
  • กะท่อมเลือด
    แปลว่า : ชื่อพรรณไม้เถาชนิดหนึ่งที่เหง้ามีหัวใหญ่ เวลาเฉือนออกเป็นชิ้นจะมีสีแดงคล้ายเลือด เรียก กะท่อมเลือด ท่อมเลือด ก็ว่า ใช้ทำยาได้
  • กะทัด
    แปลว่า : เหมาะ พอดี การทำอะไรทำให้พอเหมาะพอดีเรียก กะทัด กะทัดรัด ก็ว่า
  • กะทา
    แปลว่า : ชื่อไม้กวาดชนิดหนึ่ง ทำด้วยแผ่นกระดาน กว้าง ๘ นิ้วฟุต ยาว ๑๕ นิ้วฟุต มีด้ามยาวขนาด ๑ วา สำหรับกวาดตามแจนา เรียก กะทา กาดทา ตาดทา ตะทา ก็ว่า.
  • กะทา
    แปลว่า : ชื่อนกชนิดหนึ่ง เวลามันร้องมันจะบอกชื่อของมัน เช่นมันร้องว่าตักก้อก้อตะลาดตาดทา คนจึงเรียกมันว่านกกะทา นกตะทา นกตาดทา อย่างว่า แม้นสัพพะสิ่งช้างม้ามิ่งในนคร ก็บ่กินเกียงหยุดอยู่ซงสลอนพร้อม กับทังเนื้อนกเลี้ยงประหิดเหียนหงส์เหิบ ขัวค่อขุ้มกะทากี้กางตอง.
  • กะท้าง
    แปลว่า : กิ้งก่ายักษ์ ชื่อสัตว์เลื้อยคลานชนิดหนึ่ง มีลักษณะคล้ายกิ้งก่า ขนาดเล็กเรียก กะปอม ขนาดกลางเรียก กะปอมก่า ขนาดใหญ่สีเขียวสลับแดงเรียก กะปอมท้าง กะท้าง กะทาง ก็ว่า อย่างว่า เหมือยหมีเหม้นกะท้างปอมแลนลิ่นก็ดี ขี้โกะยามแย้คณาเจี้ยมก่างตอง (สังข์).
  • กะทาด
    แปลว่า : ชื่อไม้เถาชนิดหนึ่ง เถามีหนามหัวและเถาคล้ายกลอย เกิดตามที่ลุ่ม เรียก เครือกะทาด.