ภาษาอีสานทั้งหมด 1721 - 1730 จาก 17431

  • กะนวน
    แปลว่า : ชะนวน การเอาดินปืนมาพันด้วยกระดาษหรือเศษผ้า ใช้เชือกมัดให้แน่น สำหรับจุดบั้งไฟ เรียก กะนวนบั้งไฟ อย่างว่า ไฟกะวางตามเส้นสายกะนวนมันขาด (ผาแดง).
  • กะน่องกะแน่ง
    แปลว่า : อาการพูดไม่ชัด มีเสียงแปร่ง เรียก เว้ากะน่องกะแน่ง กะหน้องกะแหน้ง ก็ว่า.
  • กะน่องม้า
    แปลว่า : ชื่อผักชนิดหนึ่ง ใบมีลักษณะเหมือนกลีบเท้าม้า ใช้กินเป็นอาหารได้เรียก ผักกะน่องม้า.
  • กะนาน
    แปลว่า : ผลไม้ที่มีลูกกลม มีปุยอยู่ข้างใน เรียก กะนาน ทะนาน ก็ว่า.
  • กะนูน
    แปลว่า : ชื่อแมลงชนิดหนึ่ง มีปีกบินได้ กินใบไม้อ่อนเป็นอาหาร ขุดรูเป็นที่อยู่เรียก แมงกะนูน แมงจี่นูน ก็ว่า อย่างว่า บาแลเยี่ยมเห็นฮูกะนูนใหญ่ (หน้าผาก).
  • กะโนน
    แปลว่า : ก้อนเนื้อนูนทั้งสองข้าง เหนือตูดขึ้นมา เรียก กะโนนก้น ปะท้ายก้น ป้านท้ายก้น ก็ว่า.
  • กะไน่
    แปลว่า : ชื่อสัตว์สี่เท้าชนิดหนึ่ง ตัวเล็กชอบไต่ไม้คล้ายกระแต ขนแก้มสีแดงอ่อน เรียก กะไน่.
  • กะบงตา
    แปลว่า : กระบอกตา หลุมตาหรือขุมตา เรียก กะบงตา กระโบงตา ก็ว่า อย่างว่า แนใส่ก้นไปถืกกะบงตา นกก็เผิมเหวิมผามหวามตกอยู่เทิงปลายไม้ ตกถืกน้ำดังป๊กตกถืกบกดังท่วน ตกถืกป่าหญ้าป้องดังก้องทั่วเมือง คำเคืองเท้าจักรวาลทังสี่ คำหมู่นี้จาแท้บ่มี (เสียว).
  • กะบด
    แปลว่า : ความคด, ความไม่ซื่อตรง คดต่อพี่น้องเรียก กะบดพี่กะน้อง คดต่อบ้านเมือง เรียก กะบดบ้านกะบดเมือง คดต่อประเทศชาติเรียก กะบดประเทศชาติ.
  • กะบอง
    แปลว่า : กะไต้ ชื่อเครื่องตามไฟชนิดหนึ่ง เรียก กะบอง กะไต้ ไต้ ก็ว่า ชนิดที่ทำด้วยไม้ผุหรือขอนดอกคลุกด้วยน้ำมันยาง เรียก กะบองขี้ยาง กะบองขี้กะโตด ก็ว่า ชนิดที่ทำด้วยชันหรือขี้ชีเรียก กะบองขี้ชี ชนิดที่ทำด้วยยางพลวงที่ตกลงมากับขุยไม้พลาง เรียก กะบองขี้ตก