ภาษาอีสานทั้งหมด 1731 - 1740 จาก 17431
-
กะบอง
แปลว่า : ไม้ขนาดยาวชนิดหนึ่ง สำหรับใช้สู้รบตบตี เรียก ไม้กะบอง ตะบอง ตะพด ตะป๊ด ก็ว่า อย่างว่า มันก็เต้นไต่ก้อนผาล้านลากกะบอง (สังข์). -
กะบ่องกะแบ่ง
แปลว่า : ผ้าที่ขาดเป็นรูเล็กน้อยนับรูไม่ได้ เรียก ฮูกะบ่องกะแบ่ง จ่องป่องแจ่งแป่ง ก็ว่า. -
กะบะ
แปลว่า : ภาชนะไม้ก้นแบน มีขอบ ใช้เหมือนถาด อีกอย่างหนึ่ง ภาชนะที่สานด้วยไม้ไผ่ ใช้รองรับเกลือที่ตักขึ้นจากกระทะ. -
กะบักกะบวน
แปลว่า : สมควร, เอาใจใส่ คนที่ทำอะไรตั้งใจทำเหมาะสมกับภาวะของตนเรียก เฮ็ดเป็นกะบักกะบวน. -
กะบัง
แปลว่า : หมวกแก๊ปที่มีแงบบังอยู่ข้างหลังเรียก หมวกกะบัง หมวกแก๊ป หมวกแงบ ก็ว่า. -
กะบั้ง
แปลว่า : กระบอกไม้ไผ่ทำไว้สำหรับตักน้ำ หรือใส่สิ่งของต่างๆ ใส่พริกเรียก บั้งหมากพริก ใส่เกลือเรียก บั้งเกลือ ใส่งาเรียก บั้งงา ใส่แจ่วเรียก บั้งแจ่ว. -
กะบั้ง
แปลว่า : เสื้อแขนสั้นชนิดหนึ่งของผู้ชายไม่มีกระดุม หลุมคอกว้าง เวลานุ่งสวมลงมาจากทางหัว เรียก เสื้อกะบั้ง. -
กะบัด
แปลว่า : ฉ้อ, โกง, ปกปิด การฉ้อโกงเอาทรัพย์สินเรียก กะบัด ตระบัด ก็ว่า. -
กะบัว
แปลว่า : ชื่อนกชนิดหนึ่ง มีสีขาว ตัวใหญ่ หากินปลาตามหนองหรือบึง เรียก นกกะบัว. -
กะบา
แปลว่า : นกตีทอง ชื่อนกชนิดหนึ่งเรียก นก กะบา อย่างว่า กะบาแตดแต้ฟานโป้งกระต่ายดง (เวส-กลอน).