ภาษาอีสานทั้งหมด 1751 - 1760 จาก 17431
-
กะบี้
แปลว่า : แมลงปอ ชื่อแมลงจำพวกหนึ่งมีหลายชนิด ชนิดโต ปีกสีน้ำตาลบ้างสีขาวจุดดำบ้าง ชนิดโต ปีกสีน้ำตาลบ้างสีขาวจุดดำบ้าง ชนิดกลาง ปีกสีแดงคล้ำ ชนิดเล็ก ปีกสีใสเหมือนกระจกบ้าง สีต่างๆ บ้าง เรียก แมงกะบี้. -
กะบี้
แปลว่า : ชื่อแมลงชนิดหนึ่ง เวลาไข่ออกมาเป็นตัวไหม กินใบหม่อนเป็นอาหาร เมื่อเข้าฝักแล้ว นำมาต้มสาวไหม ทอเป็นเสื้อผ้า. -
กะบุก
แปลว่า : ชื่อพืชชนิดหนึ่ง ลำต้นเป็นกะปุมกะป่ำสูงไม่เกินสองศอก เกิดตามป่าโปร่ง ต้มกินเป็นอาหารได้ มีรสคันเรียก ต้นกระบุก ต้นกะผุก. -
กะบุ้มกะบ้ำ
แปลว่า : บิดเบี้ยว. -
กะเบียน
แปลว่า : ภาชนะที่สานด้วยไม้ไผ่ มีลักษณะเหมือนกะด้ง เรียก กะเบียนกะด้ง กะด้งกะเบียน ก็ว่า อย่างว่า คันได้กินลาบก้อยอย่าลืมแจ่วแพวผัก ได้กินพาเงินพาคำอย่าลืมกะเบียนฮ้าง (ผญา). -
กะเบือ
แปลว่า : สากสั้นๆ สำหรับตำป่นตำแจ่วเรียก สากกะเบือ มีครกไม่มีสากก็ใช้ไม่ได้ มีแต่สากครกไม่มีก็ยิ่งใช้ไม่ได้ ครกกับสากจึงอยู่ด้วยกัน อย่างว่า ครกกับสากของอยู่นำกัน (บ.). -
กะเบื้อ
แปลว่า : ผีเสื้อ ชื่อแมลงจำพวกหนึ่งเกิดจากตัวบุ้ง มีหลายชนิด เรียก แมงกะเบื้อ แมงกาบเบื้อ ก็ว่า อย่างว่า คือดั่งแมงกาบเบื้อบินผ้ายเลาะหนอง (บ.). -
กะเบื่อเหลือใจ
แปลว่า : แสดงอาการเบื่อหน่ายไม่อยากพบอยากเห็น เรียก กะเบื่อเหลือใจ. -
กะโบก
แปลว่า : กระบอกไม้ไผ่ที่ตัดเหลือข้อไว้ข้างหนึ่ง ใหญ่กว่ากระบอกเรียก กะโบก. -
กะโบกดาก
แปลว่า : เชิงกราน.