ภาษาอีสานทั้งหมด 1761 - 1770 จาก 17431
-
กะปอม
แปลว่า : กิ้งก่า กิ้งก่าเรียกกะปอม กะปอมมีหลายชนิด ชนิดคอสีครามเรียก กะปอมก่า ชนิดคอสีแดงเรียก กะปอมคอแดง ชนิดมีลายสีเหลืองยาวตามข้างเรียกกะปอมไหม หรือกะปอมแม่ ก็ว่า ชนิดมีปีกบินได้เรียก กะปอมปีก ชนิดมีคอสีดำและสีแดง เรียก กะปอมขาง. -
กะปิ
แปลว่า : ชื่ออาหารประเภทหมักชนิดหนึ่งเก็บไว้กินได้นาน ทำด้วยกุ้งฝอยหรือปลาเล็กปลาน้อย หมักเกลือตำ เรียก กะปิ อย่างว่า คันได้กินกะปิแล้วอย่าลืมคุณปลาแดก ลางเทื่อเฮาแตกบ้านยังชิได้ใส่กิน (ย่า). -
กะปีด
แปลว่า : ชื่อนกชนิดหนึ่ง ตัวเล็กเหมือนนกจิบ ทำรูอยู่อาศัย เวลาจะออกไปหากินจึงออกจากรู เรียก เรียก นกกะปีด นกปีด ก็ว่า. -
กะปีบ
แปลว่า : ชื่อภาชนะทำด้วยสังกะสี รูปสี่เหลี่ยม สำหรับใส่น้ำมันก๊าด เรียก กะปีบ ปิ๊บ ปีบ ก็ว่า. -
กะปุ่ม
แปลว่า : ภาชนะที่สานด้วยไม้ไผ่ รูปร่างคล้ายตะกร้าแต่ใหญ่และสูงกว่า ก้นกว้างปากเล็ก มีฝาปิด สำหรับใส่เสื้อผ้าและสิ่งของต่างๆ เรียก กระปุ่ม. -
กะปู
แปลว่า : สัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังจำพวกหนึ่ง มีสิบขา ขาเล็กแปด ขาใหญ่สอง ขาใหญ่เรียกก้าม มีหลายชนิด เช่นกะปูนา กะปูทะเล เรียก กะปู ปู ก็ว่า อย่างว่า ใผชิหลิงเห็นใส้ตับใตนกขี้ถี่ มันหากฮ้องทืดทึ้งใจเลี้ยวใส่กะปู (ผญา). -
กะโปกกะเปก
แปลว่า : อาการที่ทำไม่เสมอ ทำไม่เรียบ ไม่เกลี้ยง เช่นตัดผมเรียก เฮ็ดพอกะโปกกะเปก. -
กะโปะ
แปลว่า : ส่วนที่แข็งที่หุ้มผลไม้เรียก กะโปะ โป๋ ก็ว่า เช่นกะโปะหมากพร้าว กะโปะหมากตูม อย่างว่า อัศจรรย์ใจโอ้โอทองสังมาแตก บาดกะโปะหมากพร้าวสังมาหมั้นกว่าโอ (กลอน) บวยบ่มีด้ามชิเสียทรงทังวาด เขาชิเอิ้นกะโป๋หมากพร้าว บ่มีเอิ้นว่าบวย (ย่า). -
กะโปะ
แปลว่า : ชื่อทรงผมชนิดหนึ่ง เมื่อตัดแล้วมีลักษณะคล้ายกะลาครอบ เรียก ทรงกะโปะหมากพร้าว. -
กะพั้น
แปลว่า : ไม้กลมๆ สำหรับพันผ้าที่ทอแล้วเรียก ไท้กะพั้น ไม้กำพั้น ก็ว่า.