ภาษาอีสานทั้งหมด 1771 - 1780 จาก 17431

  • กะพาบ
    แปลว่า : อาการกระพือปีกแล้วหุบเข้าเร็วๆ เหมือนนกจะบิน เรียก กะพาบ วาบวาบ ก็ว่า.
  • กะพุง
    แปลว่า : ชื่อปลาเกร็ดชนิดหนึ่ง ตัวโตคล้ายปลากะปลามันหรือปลากะโห้ เรียก ปลากะพุง.
  • กะเพียด
    แปลว่า : ภาชนะที่สานด้วยไม้ไผ่ รูปกลมยาวประมาณสามศอก สูงศอกเศษสำหรับรองดีดนุ่นหรือฝ้ายให้เป็นปุย ก่อนที่จะนำให้เป็นเส้น เรียก กะเพียด เพียด ก็ว่า.
  • กะโพก
    แปลว่า : กล้ามเนื้อของโคนขาข้างหลังที่นูนขึ้น เรียก กะโพก ตะโพก สะโพก ก็ว่า.
  • กะโพก
    แปลว่า : ประทัด สิ่งที่จุดหรือเผาไฟแล้วมีเสียงดัง เรียกกะโพก มี ๔ ชนิด ชนิดที่ห่อดินปืนด้วยกระดาษเรียก กะโพกเจี้ย ชนิดห่อดินปืนด้วยใบลานเรียก กะโพกใบลาน ชนิดที่ใช้ดินปืนในกระบอกไม้ไผ่แล้วเผาไฟ เรียก กะโพกน้ำ.
  • กะฟกกะฟ่ม
    แปลว่า : อาการลุกลี้ลุกลน ฟกฟ่มฟกฟ่าม ก็ว่า.
  • กะมะ
    แปลว่า : พบโดยบังเอิญ ไปป่าพบเสือ ไปน้ำพบแข้ เรียก กะมะ คะมะ ก็ว่า อย่างว่า นางก็ตกคะมะไห้ดิ้นดั่นทั่งสลบ พระกาโยเหลืองหล่าตนตายกระด้าง มันค่อยตุ้มมโนนาฎเฮียงฮล ดาแคงควรแวดระวังองค์แก้ว (สังข์).
  • กะมังกะมอ
    แปลว่า : กุลีกุจอ การทำโดยเป็นเจ้ากี้เจ้าการ หรือทำโดยขยันขันแข็งเรียก กะมังกะมอ.
  • กะมับกะแมบ
    แปลว่า : การกระทำโดยหลบๆ ซ่อนๆ หรือลับๆ ล่อๆ เรียก กะมับกะแมบ มับมับแมบแมบ ก็ว่า อย่างว่า พี่นี้แนวผู้ฮ้ายคือลิงวอกวิแวก มับแมบลี้ทางย้านกะบอง (ผญา).
  • กะมึด
    แปลว่า : ลิงกังตัวใหญ่เรียก กะมึด อย่างว่า พี่นี้แนวกะมึดเถ้าลิงกังก้นขี้ด่าง เฮ็ดคู้ยู้ค้างย้างปลายไม้แค้นหมากเค็ง (ผญา).