ภาษาอีสานทั้งหมด 1781 - 1790 จาก 17431
-
กะแมด
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง เรียก ต้นกะแมด กำแมด ก็ว่า บ้านที่เอาชื่อของต้นไม้นี้มาตั้ง เรียก บ้านกำแมด. -
กะโมม
แปลว่า : หัวเหน่าเรียก กะโมม โมม ก็ว่า อย่างว่า กะด้งฝัดเข้าเทียวเด้าแต่โมม สองมือโจมเทิงทิกเทิงฮ่อน ให้กูเด้าเสียก่อนมันจั่งชิไค ยังชิมีกำไรกว่าด้งกว่าด้ง (บ.). -
กะโมย
แปลว่า : ขโมย คนผู้ลักสิ่งของเรียก กะโมย ขโมย ก็ว่า. -
กะโมะ
แปลว่า : กำลัง กำลังปล้ำต้นไม้จวนจะหัก เกิดลมพายุมาช่วย ทำให้ต้นไม้โค่นล้มเร็วขึ้น เรียก กะโมะ คะโมะ ก็ว่า อย่างว่า ปล้ำไม้คะโมะลม (ภาษิต). -
กะโมะ
แปลว่า : พบ, เห็น เดินไปพบกับสิ่งที่คาดคิดไม่ถึงว่าจะพบ เรียก กะโมะ คะโมะ ก็ว่า อย่างว่า ปล้ำไม้คะโมะลม (ภาษิต). -
กะย่อง
แปลว่า : ชื่อภาชนะที่สานด้วยไม้ไผ่ชนิดหนึ่ง สำหรับใส่เครื่องสักการะบูชา มีพระพุทธรูปและของค้ำคูณมีคุค เขา นด งา เป็นต้น เรียก ขันกะย่อง. -
กะยอม
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง มีดอกหอมบานในฤดูแล้ง เรียก ต้นกะยอม ขะยอม คะยอม พะยอม ก็ว่า อย่างว่า เดือนสามค้อยกะยอมบานใบหล่น (กา) หลายส่ำเชื้อกะยอมเทศทองหลาง หอมเหลือทุกทั่วไพรพงกว้าง ผ่อเห็นพังทลายขึ้นดอยแดนดงสนั่น บ่ฮู้ฮ้อยระวังเจ้ามืดมัว (สังข์). -
กะยะ
แปลว่า : ช่วง, ระยะเวลา, เวลา การทำที่มีเวลาหยุดพักผ่อน เรียก กะยะ ระยะ ก็ว่า. -
กะยัง
แปลว่า : ชื่อภาชนะสานด้วยไม้ไผ่ชนิดหนึ่ง คล้ายกะบุงแต่เล็กกว่า สำหรับใส่สิ่งของ พวกภูไทนิยมใช้ เรียก กะยัง. -
กะยังกะยาย
แปลว่า : กระจัดกระจาย, เรี่ยราด การเก็บสิ่งของไม่เป็นระเบียบ เรียก กะยัง กะยาย ซะซายยายยัง ก็ว่า