ภาษาอีสานทั้งหมด 1801 - 1810 จาก 17431
-
กะลวดกะลาด
แปลว่า : ล้างถ้วยโถโอจานไม่สะอาด เรียก กะลวดกะลาด. -
กะลอ
แปลว่า : เกราะ เกราะที่ทำด้วยไม้กระดานหนาสี่เหลี่ยมเสี้ยมหัวเสี้ยมท้าย แขวนไว้ที่บ้านเจ้าบ้านเจ้าเมือง เวลามีเหตุการณ์เกี่ยวกับบ้านเมืองก็ตีเกราะนี้ เกราะนี้เรียกกะลอ ขอ ขอลอ กอลอ ก็ว่า. -
กะลอกกะแลก
แปลว่า : การแสดงอาการหลุกหลิกของเด็กเรียก กะลอกกะแลก ของผู้ใหญ่ว่า กะโลกกะเลก. -
กะลอม
แปลว่า : ชื่อภาชนะที่สานด้วยไม้ไผ่ชนิดหนึ่ง ตาห่างเหมือนกะทอ สำหรับใช้สิ่งของเวลาเดินทางไกล เรียก กะลอม ชะลอม ก็ว่า. -
กะลังกะลาด
แปลว่า : ไม่เป็นระเบียบ ไม่เรียบร้อย เช่น ทิ้งของเกลื่อนกลาด. -
กะลา
แปลว่า : ดูกหัว กะโหลกหัว เรียก กะลา. -
กะลากาน้ำ
แปลว่า : ชื่อนกชนิดหนึ่ง ตัวใหญ่ ขนสีดำคล้ายกา คอยาว หากินตามลำน้ำลึกเรียก นกกะลากาน้ำ กาน้ำ ก็ว่า อย่างว่า บัดนี้เฮาจักพรากเพื่อนพ้อมเมือสู่เป็งจาลก่อนแล้ว ทังปวงสูอยู่ยาเศร้า มยุราเค้าประหิดเหียนหงส์เหบ ตะลุมไก่กุ้มกาน้ำเจ่าจอง (สังข์). -
กะลาทาทวด
แปลว่า : เลอะเทอะเปรอะเปื้อนการทำโดยไม่มีความสะอาด เรียก กะลาทาทวด อี่ลาทาทวด ก็ว่า. -
กะลาหัว
แปลว่า : การพูดดูถูกคนที่ต่ำทรามว่า กะลาหัวมันซิมีอิหยัง ขี้หาซิจี่กะบ่มี. -
กะลำ
แปลว่า : สิ่งใดที่ทำลงไปแล้ว ไม่ดีไม่งามเกิดโทษเกิดภัย เป็นเสนียดจัญไรแก่ตนและผู้อื่น โบราณเรียก กะลำ คะลำ ขะลำ ก็ว่า อย่างว่า กินเข้าโตโสความเพิ่น คะลำ พ่อแม่ลูกเมียเฮือนเดียวกันบ่กินเข้าพร้อมกัน คะลำ หัวโล้นอยากลำ หัวดำอยากเทศน์ คะลำ (ประเพณี).