ภาษาอีสานทั้งหมด 1897 - 1906 จาก 17431
-
กัลปพฤกษ์
แปลว่า : ต้นไม้ของผู้มีบุญ อยู่ในสวรรค์ เมื่อผู้มีบุญต้องการอะไร สิ่งที่ผู้มีบุญต้องการนั้นจะเกิดมีขึ้นในต้นไม้นี้ ต้นไม้นี้เรียก ต้นกัลปพฤกษ์ ต้นกาละพฤกษ์ ก็ว่า. -
กัลยา
แปลว่า : นางงาม, นางสาวน้อย อย่างว่า ควรกูถอยคืนเข้าเป็นพระยาสองเล่า แลนอ นำเครื่องแก้วเถิงเถ้าเศรษฐี ขอเอาแก้วกัลยามาฮ่วม แม้นจักขีนท่านไท้พันช้างมอบมวล แท้แล้ว (สังข์). -
กัลยาณ
แปลว่า : ดี, งาม ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น กัลยาคุณ คุณอันงาม กัลยาณธรรม ธรรมอันงาม. -
กัลเยศ
แปลว่า : นางสาวน้อย,นางงาม อย่างว่า แหนแห่แก้วกัลยาเยศทังเจ็ด ฮมฮมชาวนครจำปาป่าวกันมาเยั้ยม นงพราวผู้ขุนคอนต้านสั่ง เอิ้นสั่งชู้สาวซ้อยสั่งเมือ (สังข์). -
กั่ว
แปลว่า : ตะกั่ว ชื่อแร่ชนิดหนึ่ง สีขาว มีลักษณะอ่อน ละลายง่าย ใช้ทำลูกแหลูกมอง เรียก กั่ว. -
กัวะ
แปลว่า : แกะ, แคะ เช่น เอาเสียมไปเคาะเอาหอยที่ฝังอยู่ในดินตามหนองคลองบึงเรียก กัวะหอย ขัวะหอย ชัวะหอย ก็ว่า. -
กัสสปะ
แปลว่า : ชื่อพระสาวกของพระพุทธเจ้าพระนามว่าพระโคดม เป็นพระสาวกสำคัญองค์หนึ่ง นามว่า พระกัสสปะ. -
กัสสปะ
แปลว่า : ชื่อพระพุทธเจ้าองค์ที่ ๓ ในภัทรกัปนี้ในจำนวนพระพุทธเจ้า ๕ พระองค์ คือพระกกุสันโธ พระโกนาคมโน พระกัสสโป พระโคตโม พระอริยเมตตรัยโย. -
กัสสปะ
แปลว่า : ชื่อพระโพธิสัตว์องค์หนึ่งเมื่อเสวยพระชาติเป็นกาเผือกแม่เต่าเอาไปเลี้ยงไว้ จึงมีชื่อตามแม่เลี้ยงว่ากัสสโป. -
กา
แปลว่า : นกกา ชื่อนกชนิดหนึ่ง สีดำ เสียงร้องกากา เรียก กา อย่างว่า กากดเปล้ากะทามุมขุ้มป่า เอี้ยงโหม่งลั้วชมไม้ไหล่เขา (สังข์).