ภาษาอีสานทั้งหมด 2011 - 2020 จาก 17431
-
กำฮาบ
แปลว่า : กำราบ, ปราบ, ข่มขู่ ข่มขู่ให้เกรงกลัวเรียก กำฮาบ อย่างว่า เมื่อนั้นเถ้าโหดฮ้ายขึงขู่คำแข็ง เด็กเชิงชนอย่าลวนมาใกล้ ความประสงค์พราหมณ์เถ้าหัวทีต้องผาบ กำฮาบแล้วต้องขอได้จั่งชิกลัวแท้แล้ว (เวส-กลอน) . -
กิ
แปลว่า : สั้น, เล็ก คอสั้นเรียก คอกิ แขนสั้นเรียก แขนกิ อย่างว่า แฮ่งทุกข์แฮ่งซ้ำ หีบ้ำถืกโค็ยกิ ถ้าทั้งสั้นและเล็กเรียกสะมิกิ อย่างว่า เถ้าขี้คร้านตื่นขึ้นมาป่านบ่ทอปอบ่ลอก นั่งสูบยาส่องปล้องเอี้ยมถ่มน้ำลายปิ๊ดปิ๊ดเฮ็ดโค็ยสั้นสะมิกิอยู่ (นิทาน). -
กิ๊
แปลว่า : ของที่มีลักษณะเล็กและสั้น เรียก กิ๊ จิ๊กิ๊ ก็ว่า เช่น หน่อไม้สั้นจิ๊กิ๊. -
กิ๊กกิ๊ก
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เหล็กสองท่อนมากระทบกันดัง กิ๊กกิ๊ก. -
กิ่ง
แปลว่า : เชื้อชาติ, สัญชาติ, เผ่าพันธุ์คนที่เกิดจากเชื้อเถาเหล่ากอใด ก็เป็นกิ่งของเหล่ากอนั้น อย่างว่า ยำกกให้ยำเหง้า ยำเงาให้ยำกิ่ง (ภาษิต) . -
กิ่ง
แปลว่า : นิ้วก้อย นิ้วมือที่เล็กกว่าทุกนิ้วเรียก กิ่ง กิ่งก้อย นิ้วก้อย ก็ว่า อย่างว่า นีรมิตกิ่งก้อยแทนจู้ดูดนม (กา) อยากกินหลายได้กินท่อก้อย อยากกินน้อยได้กินท่อโป้มือ (ภาษิต). -
กิ่ง
แปลว่า : เทียนกิ่ง เทียนที่เอามารวมกันสองเล่ม แล้วหักเล่มหนึ่งตรงกลาง เทียนนั้นจะกลายเป็นเทียนกิ่ง เทียนกิ่งนี้ใช้ในเวลาเถราภิเษกพระสงฆ์ขึ้นเป็นสำเด็ด ยาชา ยาครู. -
กิ่ง
แปลว่า : ง่าไม้เรียก กิ่งไม้ อย่างว่า กกบ่เตื้องตีงตายตั้งแต่ง่า ง่าบ่เหลืองไปเตื้องตั้งแต่ใบ (ผญา). -
กิ่ง
แปลว่า : แขนงไม้เล็กๆ เรียก กิ่งไม้ อย่างว่า สิบแหนงไม้ซาวแหนงไม้บ่ปานแหนงไม้ดู่ สิบแก่นคู้ซาวแก่นคู้บ่ปานไม้แก่นจันทร์ (ผญา). -
กิ่ง
แปลว่า : กิ่งไม้ใหญ่เรียก สาขา กิ่ง ก็ว่า อย่างว่า เจ้าผู้หงษ์คำผ้ายกลายเขาคันทมาทน์ เจ้าชิแยงใส่ไม้โพดั้วฮ่มเขียว บาดว่าสาขาไม้ใบบางเหลืองหล่น ผัดชิได้อ่าวโอ้คนิงไม้อยู่ดงละนอ (กลอน).