ภาษาอีสานทั้งหมด 2600 - 2609 จาก 17431

  • ขี้กั่ว
    แปลว่า : ตะกั่ว ชื่อแร่ธาตุสีขาวนิดหนึ่งใช้ทำเป็นโรคปืน ลูกแห เรียก ขี้กั่ว กั่ว ก็ว่า.
  • ชี้กา
    แปลว่า : ชื่อไม้เถาชนิดหนึ่ง มีผลกลม เลาสุกมีสีแดง รสขมจัด กาชอบกิน ใช้ทำยาได้ เรียก ต้นหมากขี้กา.
  • ขี้โกะ
    แปลว่า : จิ้งเหลน จิ้งเหลนเรียก ขี้โกะ ขี้โก๋ ก็ว่า.
  • ชี้ไก่เดือน
    แปลว่า : นกมูลไถ ชื่อนกชนิดหนึ่งชอบกินไส้เดือนเป็นอาหาร เรียก นกขี้ไก่เดือน นกขี้กะเดือน นกขี้กะดักกะเดือนก็ว่า.
  • ขี้ข้า
    แปลว่า : ทาส
  • ขี้ขาบ
    แปลว่า : จะเข็บ, ตะเข็บ.
  • ขี้เขิบ
    แปลว่า : ดินโคลนตามหนองและทุ่งนาซึ่งแตกระแหง เรียก ขี้เขิบ ขี้เหิบ ก็ว่า.
  • ขี้ควง
    แปลว่า : รังของตัวแมลงชนิดหนึ่ง ในจำพวกชันโรง แต่ตัวโตกว่า ลักษณะแข็งเปราะ ใช้ทำใต้ได้ ตัวแมลงชนิดนี้เรียก แมงขี้ควง.
  • ขี้คุย
    แปลว่า : ทะนงตัวว่าสวยสดงดงามหรือเก่งกล้าสามารถอย่างนั้นอย่างนี้.
  • ขี้งา
    แปลว่า : ชื่อผ้าไหมชนิดหนึ่ง ใช้ไหมขาวกับไหมดำปนกัน เช่น เครือหูกเป็นไหมดำไหมที่ทอเป็นไหมขาว เมื่อสำเร็จแล้วจะเป็นสีขี้งาคือสีขาวกับสีดำปนกัน.