ภาษาอีสานทั้งหมด 2813 - 2822 จาก 17431
-
เขียง
แปลว่า : ไม้รองรับสำหรับสับเนื้อปลาและสิ่งของเรียก เขียง เช่น เขียงฟักลาบ เขียงซอยหอย เขียงซอยผัก อย่างว่า ชิ้นบ่ขาดอย่าให้คุงเขียง การเมืองมีบ่ให้เคืองเถิงเจ้า (เสียว). -
เขียน
แปลว่า : รูปร่างสวยงามดุจรูปที่นายช่างเขียน อย่างว่า โฉมฮูปหน้างามย้อยยิ่งเขียน (สังข์) ผิวบ่เศร้างามล้นลื่นเขียน (ฮุ่ง) รัศมีเพี้ยงพรหมเขียนเสมอภาค (กา). -
เขี่ยน
แปลว่า : ข่วน หนามข่วนเรียก หนามเขี่ยน เล็บข่วนเรียก เล็บเขี่ยน ข่วนหน่อไม้ที่เผาแล้วเพื่อต้มแกงกิน เรียก เขี่ยนหน่อไม้. -
เขี้ยน
แปลว่า : เฆี่ยน, ตี การเอาไม้หรือหวายตีเรียก เขี้ยน ข้า ก็ว่า ตัวหนังสือไทยน้อยไม่มีตัว ฆ. ระฆัง จึงจำเป็นต้องเขียนตัว ข. แทน. -
เขียบ
แปลว่า : น้อยหน่า ชื่อพรรณไม้พุ่มขนาดเล็กชนิดหนึ่ง ใบหล่นในหน้าแล้ง ดอกสีเหลืองแกมเขียว กลีบดอกหนามีสามกลีบ ผลสีเขียว ผิวนูนเป็นตา เนื้อในผลหนา มีรสหวาน เมล็ดมาก เรียก หมากเขียบ มี ๓ ชนิดคือ หมากเขียบฝ้าย หมากเขียบหนัง หมากเขียบคำชะลด. -
เขียบหมู
แปลว่า : กากหมู หนังหมูที่เคี่ยวเอาน้ำมันออกแล้ว กากของมันเรียก เขียบหมู เคียบหมู ก็ว่า. -
เขียม
แปลว่า : ประหยัด ไม่สุรุ่ยสุร่าย การใช้จ่ายโดยรู้จักประมาณคือพอดี ได้แก่ ไม่มากหรือน้อยเรียก เขียม. -
เขี้ยมขัน
แปลว่า : กวดขัน เร่งรัด การเร่งรัดให้ทำงานโดยไม่มีเวลาพักผ่อน เรียก เขี้ยมขัน อย่างว่า ราชาเจ้าภูบาลด้านสั่งให้สูไปอย่าช้าเขิงเขี้ยวเขี่ยมขัน (บ.) -
เขียว
แปลว่า : ชื่อภูเขาสูง มองเห็นเป็นสีเขียว เรียก เขาเขียว อย่างว่า ไม่ใหญ่ตั้วมุงมืดสีเขียว ฟังยินครำหลวงไหลหล่นลงโตนท้าง กุมารเจ้าทังหลายเหลียวผ่อ มีหมู่ลิงวอกเต้นโตนค้างค่างชะนี (สังข์). -
เขียว
แปลว่า : ชื่อภูเขาสูงจดขอบฟ้า มองเห็นฟ้าสีเขียวคล้ำ แต่ไม่เห็นจอมเขา อย่างว่า ผ่อเห็นก้ำฝ่ายฟ้าซ้องซ่อเขียวนิล พุ้นเยอ อัมพรพานสะเยือกโยงมัวไม้ ทังปวงท้าวเททวงแค้นคั่ง วอนเทพไท้ผายเผี้ยนโผดผาย (สังข์)