ภาษาอีสานทั้งหมด 4596 - 4605 จาก 17431
-
แซว
แปลว่า : กระแซว ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง เรียก ต้นหมากแซว มีผลกินได้. -
แซว
แปลว่า : ไม้สำหรับตีกรรเชียงเรือ เรียก แซวเฮือ แจวเฮือ ก็ว่า อย่างว่า แซวเยอ ฝูงไทล้ายขันโทมทังถ่อ แซวถ้อน (สุด). -
แซวแซว
แปลว่า : เสียงร้องไห้ อย่างว่า เทื่อนี้ฟ้าหล่มขว้ำดินขาดแสนปวง แลนอ ดูดั่งจักรวาลหลวงหล่มเพเสียท้าว แซวแซวให้ในดงเต็มป่า สองแจ่มเจ้าพรมน้ำอย่าดน (ฮุ่ง). -
แซวแซว
แปลว่า : เสียงเด็กร้องไห้ อย่างว่า พอเมื่อราตรีข้อนแซวแซวสะดุ้งตื่น เอิ้นพ่อไห้หิวฮ้องแหบดาย (สังข์). -
แซวแซว
แปลว่า : เสียงนกถัวร้อง เสียงนกร้อง. -
แซวแซว
แปลว่า : เสียงทักท้วง เสียงพูดจาเอ้ดอึง เสียงบ่าวสาวหัวเราะ เสียงสั่งลา อย่างว่า แซวแซวเอิ้น ออระชอนเสียงสั่ง น้ำเนตรย้อยฮำหน้าถั่งแถว (สังข์). -
แซะ
แปลว่า : ไม้ลิ่ม ไม้ลิ่มบนเอก ช่วยไม่ให้เชือกแอกหลุด เรียก ไม้ลูกแวะ ลูกสลัก ก็ว่า. -
แซะ
แปลว่า : สับ ถาก เสียมสับดินเรียก เสียมแซะดิน ขวานถากไม้เรียก ขวานแวะไม้. -
แซะแงะ
แปลว่า : ผักสระแหน่ ผักสระแหน่เรียก ผักแซะแงะ วะแงะ ก็ว่า. -
แวะและแซนแลน
แปลว่า : อาการเลียบๆ เคียงๆ.