ภาษาอีสานทั้งหมด 5621 - 5630 จาก 17431
-
ทัวระท่าว
แปลว่า : ด่าวดิ้น สลบไสล อย่างว่า นางก็วางตนเต้นเต็งบาทัวระท่าว (กา) ความฮักท้นถือทวงทัวระท่าว (สังข์). -
ทัวระเทียว
แปลว่า : ไปมาลำบากเรียก ทัวระเทียว อย่างว่า กูจักทัวระเทียวไหว้สงสารโดยชอบ (กา) กูก็ทัวระเทียวสร้างสอนเฮืองยินยาก สูเยี่ยะคึดใคร่ย้านเมือหน้าแต่งดี (ฮุ่ง). -
ทัวระพล
แปลว่า : หมดกำลัง หมดกำลังเรียก ทัวระพล อย่างว่า พระก็ประสาทให้แก่พราหมณ์เถ้าทัวระพล (เวส). บัดนี้นางเห็นเฮาทัวระพลเป็นนักบวช (เวส). -
ทัวระพี
แปลว่า : ควายป่า คนที่ทรยศต่อที่เกิดของตน เรียกว่า ทัวระพี อย่างว่า มีทังราชสีห์ช้างทัวระพีมอมม่าย (ขุนทึง) ฝูงนี้ปะเปลี่ยวได้ดูดั่งทัวระพี ศรีเฉลียวทางฮ่อนตนโตนเต้น พอดีแล้วเลยแปรหลบนั่ง ปะคุบพาทพร้อมแพงเหล้นบ่นาน (ฮุ่ง). -
ทัวระไพร
แปลว่า : ป่าทึบ ป่าทึบเรียก ทัวระไพร อย่างว่า เหลิงเห็นทัวระไพรชั้นเงินยางล้านส่ำ ฟานเฮ่งฮ้องฮิมถ้ำส่งเสียง (ฮุ่ง). -
ทัวระมาน
แปลว่า : ทรมาน ฝึก อบรม อย่างว่า บัดนี้ข้าจักนับชาติท้าวปางก่อนทัวระมานก่อนแล้ว (ขูลู). -
ทัวระเยศ
แปลว่า : ไกล กันดาร ทางทั้งไกลทั้งกันดารเรียก ทัวระเยศ อย่างว่า ลิวลิวข้ามเขียวทางทัวระเยศ (ฮุ่ง). -
ทัวระไว
แปลว่า : ไปมา เกิดแล้วตาย ตายแล้วเกิด เรียก ทัวระไว อย่างว่า ขออย่าได้ทัวระไวไปมาอยู่ในโลก ขอให้พ้นจากโอฆะสงสาร (กลอน) ทัวระไวไปมาในเมืองฟ้าแลเมืองคน (เวส). -
ทา
แปลว่า : ดินที่มีเกลือปน เรียก ทา ขี้ทา ก็ว่า เอาดินขี้ทานี้มาต้มเป็นเกลือสินเธาว์. -
ทา
แปลว่า : ไล้ ฉาบ เอาดินเหนียว แกลบ และดินจอมปลวกมาคลุกเข้ากัน แล้วฉาบทายุ้งฉางสำหรับใส่ข้าวเปลือก.