ภาษาอีสานทั้งหมด 5661 - 5670 จาก 17431
-
ทิง
แปลว่า : กระบอกใส่น้ำ กระบอกใส่น้ำทำด้วยไม้ไผ่เรียก ทิง บั้งทิง ก็ว่า อย่างว่า คันชิเทียวทางกว้างให้หาฮ่มบังหัว คันชิไปทางไกลไถ่ถงให้มีพร้อม คันชิเทียวทางเวิ้งให้หาทิงบั้งใหญ่ คันชิขึ้นต้นไม้ให้หาท้างปล่องลง (ย่า). -
ทิต
แปลว่า : คำนำหน้าชายที่เคยบวชเป็นพระมาแล้วว่า ทิต คำว่า ทิต น่าจะย่อมาจากคำว่า บัณฑิต เพราะผู้บวชได้ศึกษาทั้งทางโลกและทางธรรม สมควรเรียก บัณฑิต เหมือนบัณฑิตในสถาบันการศึกษาในปัจจุบัน. -
ทิตย์
แปลว่า : ตะวัน วันที่หนึ่งของวันทั้งเจ็ดเรียก วันทิตย์ อาทิตย์ ก็ว่า อย่างว่า ทิตย์พุธเช้า ศุกร์เสาร์งายแก่ จันทร์พระหัสเที่ยงแท้ อังคารค้ายค่ำพาน (โสกวัน). -
ทินกร
แปลว่า : พระอาทิตย์ ผู้ทำความสว่างอย่างว่า ผ่อเห็นวันใสซ้ายทินกรกั้งฮ่มพุ้นเยอ เสเนศน้อมลาเจ้าเลิกลง (สังข์) ใผห่อนป้านแม่น้ำให้ขาดเขินวัง อันหนึ่งทินกรเฮืองเฮื่อแสงใสแจ้ง ใผปองได้ดูฮุนฮอยยาก ง้อมกล่าวเกลี้ยงกลอนซ้อยชอบธรรม (ฮุ่ง). -
ทิพขิ่น
แปลว่า : สวยงามดุจเทวดาเรียก ทิพขิ่น อย่างว่า โอนอสายใจข้อยนางแพงทิพขิ่นอวนเอย บาดน้องยัวรยาตรย้ายใจอ้ายชิขาดดอม (บ.). -
ที
แปลว่า : น้ำประสาน น้ำยาใช้ประกอบในการบัดกรี เรียก ที จอด ก็ว่า เช่น จอดโอ จอดขัน จอดตุ้มหู จอดสายสร้อย. -
ที
แปลว่า : ครั้ง คราว หน ลำดับ ครั้งหนึ่ง เรียก ทีหนึ่ง คราวหนึ่ง เรียก ทีหนึ่ง หนหนึ่ง เรียก ทีหนึ่ง อย่างว่า เชิญพระมือเป็นเจ้าเล่าสองที (บ.). -
ที่
แปลว่า : สถานที่ ตำแหน่ง แหล่ง แผ่นดิน อย่างว่า เมื่อนั้นกุมภัณฑ์ต้านโลมนางเล้าลูบ ใผจักมาอยู่ยั้งแฝงเฝ้าที่ฮา นี้เด (สังข์). -
ทีทาด
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงน้ำตกจากที่สูง อย่างว่า กระแสน้ำอันไหลมาแต่จอมดอยทีทาดทีทาด (เวส). -
ทีโทด
แปลว่า : เสียงกรน เช่น เสียงกรนของยักษ์กุมภัณฑ์ อย่างว่า ฟังยินเสียงกรนก้องพระมณเทียรทีโทด คือคู่กุญชราชฮ้องเสียงก้องคั่งบน แท้แล้ว (สังข์).