ภาษาอีสานทั้งหมด 6546 - 6555 จาก 17431
-
ปัตติหย้าง
แปลว่า : ลูกปัดที่ทำด้วยหินโมรา มีสีแดง เรียก ลูกปัดปัตติหย้าง. -
ปัทมราช
แปลว่า : พลอยสีแดง ทับทิม อย่างว่า ชื่อว่าปัทมราชล้วนมณีโชติแสงใส ยามเมื่อโพยภัยมีแกว่งสีแสงกล้า เป็นกงกั้งนครเฮาฮ้อยเซ่น มาแล้ว คุณไป่มีหมื่นแม้งพระคุณแก้วแม่เมือง พี่แล้ว (สังข์). -
ปัน
แปลว่า : แจก แบ่ง อย่างว่า ฮื่นฮื่นถ้วนตั้งแต่งเผือนควาย เลียนชามจีนแจกแกงแกมส้า กินงายแล้วเทปันทุกหมู่เขาคว่าง ข้าเจืองท้าวชื่นบาน (ฮุ่ง). -
ปั่น
แปลว่า : ตี ตีฆ้อง เรียก ปั่นฆ้อง อย่างว่า ค้อนปั่นฆ้องฮางใหญ่ประดับเสียง (ฮุ่ง). -
ปั้น
แปลว่า : นิ้วมือที่กำรวมกันเข้าเรียก กำปั้น ข้าวเหนียวที่ปั้นเป็นก้อนๆ เรียก ข้าวเหนียวปั้น ตะคริวเข้าน่องเรียก บีแค่งปั้น ตะคริวเข้าท้องเรียก ท้องปั้น. -
ปั้น
แปลว่า : กั้น ขุดดินถมเป็นคันกั้นน้ำ เรียก ปั้นคันนา ป้านคันแทนา ก็ว่า หล่อเทียนเรียก ปั้นเทียน อย่างว่า เทียนธูปปั้นประสงค์แล้วเล่าเฮียน (สังข์). -
ปั่นดล
แปลว่า : ดล บันดาล อย่างว่า เทวดาแนมนำปั่นดลเจ้า (กลอน). -
ปั่นพื้น
แปลว่า : ครึกครื้น อย่างว่า เสียงสนั่นปั่นพื้นค้าคื่นคนหลาย (ผาแดง). -
ปั้นลม
แปลว่า : ชื่อไม้เครื่องเรือนชนิดหนึ่ง สำหรับป้องกันลม เรียก ปั้นลม ป้านลม ก็ว่า. -
ปั๊บปั๊บ
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงไก่ตบปีกดังปั๊บปั๊บ.