ภาษาอีสานทั้งหมด 7055 - 7064 จาก 17431
-
พก
แปลว่า : กระเพาะอาหารเรียก พกขี้ กระเพาะปัสสาวะเรียก พกเยี่ยว ริมผ้านุ่งที่รวบมาเหน็บไว้ข้างหน้าเพื่อบรรจุสิ่งของเรียก พกผ้า. -
พก
แปลว่า : นกยาง (ป.). -
พง
แปลว่า : ดงหญ้าหรือดงไม้ที่เป็นหมู่ๆ เรียก พง พงไพร ก็ว่า อย่างว่า พงไพรฮกมืดมุงเป็นมุ้ง (กา). -
พงศ์
แปลว่า : เชื้อสาย เทือกเถา เหล่ากอ สกุลคนที่เกิดในเชื้อสายเดียวกันเรียก พงศ์ อย่างว่า ชื่อว่ากุมภัณฑ์ท้าวพงศ์พันธุ์พระยาเวส มันก็อุ้มแก่นแก้วกลายข้อยแปดปี นี้แล้ว (สังข์). -
พงศ์เชื้อ
แปลว่า : คนที่เกิดแต่บรรพบุรุษเชื้อเดียวกันเรียก พงศ์เชื้อ อย่างว่า จบเพทด้วยมนต์มากยายำ เทิงธรณีใผไป่ปุนปานเพี้ยง เป็นพงศ์เชื้อเวสสุวัณเทวราช พระให้ถือด่านด้าวเป็นเจ้าแห่งผี (สังข์). -
พงศ์พันธุ์
แปลว่า : คนที่เกิดในเทือกเถาเหล่ากอเดียวกัน เรียก พงศ์พันธุ์ อย่างว่า เทื่อนี้พ่อเบิกเว้นเวียงใหญ่พลอยผาง นี้แล้ว พงศ์พันธุ์เดียวเปล่าปุนแปนข้าง วันคืนฮู้เสียงชะนีฮ้องฮ่ำ ขวัญอ่อนแก้วกำพร้ายาย้านหล่าหลง แด่เนอ (สังข์). -
พงศา
แปลว่า : ผู้มีชาติสกุล (ส.). -
พงศาวดาร
แปลว่า : เรื่องราวของเหตุการณ์เกี่ยวกับประเทศชาติ หรือพระมหากาตริย์ผู้เป็นประมุขของประเทศชาตินั้น. -
พจน์
แปลว่า : คำพูด ถ้อยคำ (ป. วจน). -
พจนา
แปลว่า : การเปล่งวาจา การพูด คำพูด (ป.).