ภาษาอีสานทั้งหมด 7306 - 7315 จาก 17431
-
พิทูร
แปลว่า : ฉลาด รอบรู้ชำนาญ. -
พินัยกรรม
แปลว่า : หนังสือมอบมรดกที่ทำไว้ก่อนตาย. -
พิบาก
แปลว่า : ผล ยากเย็น (ป.ส. วิปาก). -
พิบุล
แปลว่า : กว้างขวาง มาก พิบูล ก็ว่า (ป.ส. วิปุล). -
พิภพ
แปลว่า : โลก ทรัพย์สมบัติ (ป. วิภว). -
พิมพ์
แปลว่า : ประเพณี อย่างว่า พิมพ์เมืองเฮาบ่ห่อนมีฉันนี้ (กาไก). -
พิมพ์
แปลว่า : รูป แบบรูปหรือแบบที่เหมือนกัน เรียก พิมพ์เดียวกัน อย่างว่า ทุกที่ด้วยตาเพศพิมพ์เดียว เฮาจักปุนคำวอนแข่งบุญบาท้าว ภูมีท้าวทวยตนย้องเครื่อง ต้านแม่ป้าปุนให้แต่งลง (สังข์). -
พิมล
แปลว่า : ปราศจากมลทิน ปราศจากความมัวหมอง ผ่องใส (ป.ส. วิมล). -
พิมาน
แปลว่า : วิมานที่อยู่ของเทวดาเรียก พิมาน วิมาน ก็ว่า อย่างว่า ฮงฮงใสดั่งพิมานเมืองฟ้า (กลอน) (ป. วิมาน). -
พิยาน
แปลว่า : พยานหลักฐานที่แน่นอน เรียก พิยาน อย่างว่า แต่นั้นสุบัณได้พิยานเดิมเก่า (กาไก) คันเมื่อจอมคุณเจ้ามีพิยานชอบเชื่อ (สังข์).