ภาษาอีสานทั้งหมด 7311 - 7320 จาก 17431
-
พิมพ์
แปลว่า : ประเพณี อย่างว่า พิมพ์เมืองเฮาบ่ห่อนมีฉันนี้ (กาไก). -
พิมพ์
แปลว่า : รูป แบบรูปหรือแบบที่เหมือนกัน เรียก พิมพ์เดียวกัน อย่างว่า ทุกที่ด้วยตาเพศพิมพ์เดียว เฮาจักปุนคำวอนแข่งบุญบาท้าว ภูมีท้าวทวยตนย้องเครื่อง ต้านแม่ป้าปุนให้แต่งลง (สังข์). -
พิมล
แปลว่า : ปราศจากมลทิน ปราศจากความมัวหมอง ผ่องใส (ป.ส. วิมล). -
พิมาน
แปลว่า : วิมานที่อยู่ของเทวดาเรียก พิมาน วิมาน ก็ว่า อย่างว่า ฮงฮงใสดั่งพิมานเมืองฟ้า (กลอน) (ป. วิมาน). -
พิยาน
แปลว่า : พยานหลักฐานที่แน่นอน เรียก พิยาน อย่างว่า แต่นั้นสุบัณได้พิยานเดิมเก่า (กาไก) คันเมื่อจอมคุณเจ้ามีพิยานชอบเชื่อ (สังข์). -
พิไร
แปลว่า : รำพัน ร่ำว่า ร่ำร้อง. -
พิลา
แปลว่า : ทัพทิมเรียก ต้นพิลา อย่างว่า ที่นั้นสวนพิลาป่าพลูเป็นมุ้ง (กาไก). -
พิลา
แปลว่า : ชื่อแก้วมีสีเหมือนเม็ดพิลา เรียก แก้วพิลา แก้วทับทิม ก็ว่า อย่างว่า แสงอ่อนอ้วนพิลาเข้มเฮื่อเฮือง (สม) ขอให้พบหน่วยแก้วพิลาเข้มชาติชิมา พี่ถ้อน (สุด). -
พิลาป
แปลว่า : ร่ำไรรำพัน คร่ำครวญ ร้องไห้ บ่นเพ้อ (ป.ส. วิลาป). -
พิลาส
แปลว่า : กรีดกราย เยื้องกราย งามอย่างสดใส สนุก ฟ้อนรำ (ส. วิลาส).