ภาษาอีสานทั้งหมด 7376 - 7385 จาก 17431

  • เพ็ง
    แปลว่า : เต็ม อย่างว่า ตายลงพื้นเพ็งดินเลาเลือด (กาไก).
  • เพ็ง
    แปลว่า : แจก อย่างว่า สานสานเปื้องบวยคำเพ็งแพ่ง (ฮุ่ง).
  • เพ็ง
    แปลว่า : เพิ่ม เติม อย่างว่า ดาไหแคฮีบพานเพ็งน้ำ (ฮุ่ง).
  • เพช
    แปลว่า : สลด สังเวช อย่างว่า อาฮมท้าวปองไปเป็นเพช (สังข์).
  • พุ้น
    แปลว่า : อยู่โน้นเรียกอยู่พุ้น อย่างว่า แนมหายฮ้อนยาเยียวย้านห่าง น้องพี่พุ้นปุนใกล้เหนี่ยวแขน (สังข์).
  • พุบ
    แปลว่า : ฟุบ ล้มลงหรือยอบลงเรียก พุบ.
  • พุม
    แปลว่า : บ่นพึมพำ เรียก จ่มพุม.
  • พุ่ม
    แปลว่า : ซุกซ่อน ปกปิด สิ่งของที่ลักมาได้แล้วซุกซ่อนไว้ เรียก ของพุ่ม ถ้าปืนก็ ปืนพุ่มวัวควายพุ่ม.
  • พุมพุม
    แปลว่า : พึมพำ เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงจ่มพุมพุม อย่างว่า ลางเถ้าพุมพุมป้อยกลางคืนแต่ก่อนไก่ เอาแต่ความขี้ฮ้ายมาให้ลูกหลาน (กาพย์ปู่) พุมพุมต้านกรรมนอมันบาป จริงรือ เทื่อนี้เสียท่อนท้าวนครไท้แห่งกู แลนอ (สังข์).
  • พู
    แปลว่า : ถั่วพู ชื่อถั่วชนิดหนึ่ง ฝักเป็นเหลี่ยมเรียก หมากถั่วพู.