ภาษาอีสานทั้งหมด 7366 - 7375 จาก 17431
-
พุบ
แปลว่า : ฟุบ ล้มลงหรือยอบลงเรียก พุบ. -
พุม
แปลว่า : บ่นพึมพำ เรียก จ่มพุม. -
พุมพุม
แปลว่า : พึมพำ เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงจ่มพุมพุม อย่างว่า ลางเถ้าพุมพุมป้อยกลางคืนแต่ก่อนไก่ เอาแต่ความขี้ฮ้ายมาให้ลูกหลาน (กาพย์ปู่) พุมพุมต้านกรรมนอมันบาป จริงรือ เทื่อนี้เสียท่อนท้าวนครไท้แห่งภู แลนอ (สังข์). -
พู
แปลว่า : ถั่วพู ชื่อถั่วชนิดหนึ่ง ฝักเป็นเหลี่ยมเรียก หมากถั่วพู. -
เพ
แปลว่า : แตก หัก ชำรุด พัง อย่างว่า กูจักเพพังม้างกระดานหินหักแตก (สังข์) เคืองจักแข็งนครขว้างสมคามคูณออก ได้รือ กลัวว่าพลท่านเจ้าหมื่นม้าวเพม้างเมื่อลุน นี้เด (ฮุ่ง). -
เพ็ก
แปลว่า : ดาวประกายพฤกษ์ เรียก ดาวเพ็ก ดาวประจำรุ่ง ก็ว่า. -
เพ็ก
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง ประเภทหญ้า คล้ายต้นไผ่ แต่เล็กมาก เรียก ต้นเพ็ก. -
เพ็ก
แปลว่า : ชื่อเต่าชนิดหนึ่ง ตัวเล็ก เรียก เต่าเพ็ก. -
เพ็ง
แปลว่า : วันที่พระจันทร์เต็มดวงเรียก วันเพ็ง อย่างว่า จันทร์เพ็งแจ้งบ่ปานแสงสุริเยศ แสงกระบองหมื่นเหล้มบ่ปานแจ้งแห่งเดือน (กลอน). -
เพ็ง
แปลว่า : งาม อย่างว่า หกพันได้สาวงามเพ็งฮูป (กาไก).