ภาษาอีสานทั้งหมด 7808 - 7817 จาก 17431
-
มี้
แปลว่า : ขนุน ขนุนเรียก หมากมี้ มีหมากมี้ฝ้าย หมากมี้หนัง หมากมี้น้ำเผิ้ง อย่างว่า เฮานี้แนวนามเชื้อขนุนนอมี้ม่วง เขานั้นเชื้อเหมือดเหม้านามน้อยแค่ดง น้องเอย (สังข์). -
มีด
แปลว่า : เครื่องมือสำหรับฟัน ผ่า ตัด จัก เหลา เรียก มีด มีหลายอย่าง มีดสำหรับโกนผมเรียก มีดแถ มีดมีฝักใช้แล้วพับไว้เรียก มีดพับ มีดสำหรับจักตอกเรียก มีดตอก มีดงอเรียก มีดขอ มีดสำหรับตัดหรือฟันเรียก มีดโต้ มีดอีโต้ ก็ว่า. -
มึก
แปลว่า : ดำ น้ำสีดำเรียก น้ำมึก. -
มึกกึ๊ก
แปลว่า : คนที่มีลักษณะผิวดำอ้อนและเตี้ย เรียก ดำมึกกึ๊ก. -
มึง
แปลว่า : คนที่เราพูดด้วยคือ มึง ผู้พูดคือ กู กูกับมึงเป็นคำสามัญใช้พูดกันทั่วไป ไม่ถือเป็นคำหยาบ อย่างว่า มึงนี้คือคู่หนูชิงน้อยเล็มเลียคมดาบ จริงรือ กูจักเปื้องป่ายแผ้วศรซ้ำมิ่งมรณ์ แท้แล้ว (สังข์). -
มึน
แปลว่า : โรคเหน็บชา ชื่อโรคชนิดหนึ่ง มีอาการชาตามผิวหนัง เรียก โรคมึน มึนเซีย ก็ว่า. -
มึน
แปลว่า : ดื้อดึง ไม่อาย คนที่ดื้อดึงไม่ฟังคำสั่งสอนเรียก คนมึน อย่างว่า อันว่าพราหมโณเถ้าชุยชะโกผีเผด ปากก็กล้าทังหน้าเล่ามึน (เวส-กลอน). -
มึนทึน
แปลว่า : มืดมัว อย่าว่า มีทั้งฟ้าฟ่างเค้าคุมเมฆมึนทึน มันก็ฮวายอาคมอ่านโอมกางแก้ (สังข์). -
มึนเมื่อย
แปลว่า : อ่อนเพลีย อย่างว่า ก็บ่คลายคีงเถ้าจนใจมึนเมื่อย แสนแสบต้องตาเถ้ามืดฟาง (สังข์). -
มืด
แปลว่า : ไม่มีแสงสว่าง มองไม่เห็น เช่น เวลาพลบค่ำ เรียก มืดซุ้มล้าว มืดจนมองไม่เห็นเรียก มืดอื้อตื้อ อย่างว่า มืดอื้อตื้อคือฟ้าเง่าฝน (กาไก).