ภาษาอีสานทั้งหมด 7809 - 7818 จาก 17431

  • มีด
    แปลว่า : เครื่องมือสำหรับฟัน ผ่า ตัด จัก เหลา เรียก มีด มีหลายอย่าง มีดสำหรับโกนผมเรียก มีดแถ มีดมีฝักใช้แล้วพับไว้เรียก มีดพับ มีดสำหรับจักตอกเรียก มีดตอก มีดงอเรียก มีดขอ มีดสำหรับตัดหรือฟันเรียก มีดโต้ มีดอีโต้ ก็ว่า.
  • มึก
    แปลว่า : ดำ น้ำสีดำเรียก น้ำมึก.
  • มึกกึ๊ก
    แปลว่า : คนที่มีลักษณะผิวดำอ้อนและเตี้ย เรียก ดำมึกกึ๊ก.
  • มึง
    แปลว่า : คนที่เราพูดด้วยคือ มึง ผู้พูดคือ กู กูกับมึงเป็นคำสามัญใช้พูดกันทั่วไป ไม่ถือเป็นคำหยาบ อย่างว่า มึงนี้คือคู่หนูชิงน้อยเล็มเลียคมดาบ จริงรือ กูจักเปื้องป่ายแผ้วศรซ้ำมิ่งมรณ์ แท้แล้ว (สังข์).
  • มึน
    แปลว่า : โรคเหน็บชา ชื่อโรคชนิดหนึ่ง มีอาการชาตามผิวหนัง เรียก โรคมึน มึนเซีย ก็ว่า.
  • มึน
    แปลว่า : ดื้อดึง ไม่อาย คนที่ดื้อดึงไม่ฟังคำสั่งสอนเรียก คนมึน อย่างว่า อันว่าพราหมโณเถ้าชุยชะโกผีเผด ปากก็กล้าทังหน้าเล่ามึน (เวส-กลอน).
  • มึนทึน
    แปลว่า : มืดมัว อย่าว่า มีทั้งฟ้าฟ่างเค้าคุมเมฆมึนทึน มันก็ฮวายอาคมอ่านโอมกางแก้ (สังข์).
  • มึนเมื่อย
    แปลว่า : อ่อนเพลีย อย่างว่า ก็บ่คลายคีงเถ้าจนใจมึนเมื่อย แสนแสบต้องตาเถ้ามืดฟาง (สังข์).
  • มืด
    แปลว่า : ไม่มีแสงสว่าง มองไม่เห็น เช่น เวลาพลบค่ำ เรียก มืดซุ้มล้าว มืดจนมองไม่เห็นเรียก มืดอื้อตื้อ อย่างว่า มืดอื้อตื้อคือฟ้าเง่าฝน (กาไก).
  • มืน
    แปลว่า : ลืม เปิด แย้ม ลืมตาเรียก มืนตา อย่างว่า ใผอยากเห็นใจอ้ายให้มืนตาใส่น้ำแจ่ว คันมันแสบแจ้วแจ้วใจอ้ายก็ดั่งเดียว นั้นแล้ว (ผญา) มืนตาหลิงล่ำนางจวนค้าง (กาไก) ก็ท่อมืนตาเห็นป่าไพรดงด้าว (สังข์).