ภาษาอีสานทั้งหมด 7888 - 7897 จาก 17431
-
เมีย
แปลว่า : หญิงที่สมรสกับชายเรียกเมีย เมียในบาลีแยกไว้เป็น ๗ จำพวกคือ เมีเสมอด้วยเพชฌฆาต ๑ เมียเสมอด้วยโจร ๑ เมียเสมอด้วยนาย ๑ เมียเสมอด้วยแม่ ๑ เมียเสมอด้วยน้องสาว ๑ เมียเสมอด้วยเพื่อนรัก ๑ เมียเสมอด้วยทาสี ๑ -
ปึ๊กซึก
แปลว่า : บุคคลิกที่ดูแล้วไม่สง่างาม มักจะใช้กับทรงผมที่ยาวจนดูไม่เรียบร้อย ดูยุ่งเหยิง เรียก ทรงผมปึ๊กซึก เฮ็ดปึกซึกหลาย -
เมียน้อย
แปลว่า : เมียคนที่สองรองจากเมียหลวงลงมา เรียก เมียน้อย อย่างว่า อยากทุกข์ให้เป็นนายคน อยากสาละวนให้เอาเมียแม่น้อย อยากให้เขาป้อยให้ขี้ใส่หนทาง (กาพย์ปู่). -
เมียมิ่ง
แปลว่า : เมียที่เป็นสิริมงคล อย่างว่า เขาก็สุขเกษมด้วยบุญคุณเจ้าโผด เมียมิ่งได้โดยฮ้อยดั่งกัน (สังข์). -
เมียหลวง
แปลว่า : เมียที่ยกย่องว่าเป็นใหญ่ เรียก เมียหลวง เมียใหญ่ เมียกก ก็ว่า อย่างว่า ได้เมียผู้ดีปานแก้วคูณล่าง ได้เมียผู้ช่างปานแก้วคูณเฮือน ได้เมียผู้ผิดผู้เบือนปานกุนหมูในคอก (กาพย์ปู่). -
ติดเผิ่ง
แปลว่า : การให้ด้วยความเสน่หา ตบรางวัล ให้รางวัล อาจจะอยู่ในรูปแบบเงินทอง พวงมาลัย มักใช้กับผู้ชายที่ให้รางวัลเป็นเงินหรือพวงมาลัยแก่นักร้อง หางเครื่อง ที่ทำการแสดงได้ถูกใจ เช่น ร้องม่วนคัก ติดเผิ่งเพิ่นแน -
เมียงม่าย
แปลว่า : มองดู ชำเลืองดู อย่างว่า แด่นั้นท้าวคาดผ้าผืนดอกลายเคือ ของแพงมวลแม่เมืองประสงค์ให้ ลายเจือเกี้ยวสิงมอมเมียงม่าย ทรงอยู่เค้าดูเข้มคาบเหลียว (ฮุ่ง). -
เมียงเมียง
แปลว่า : แสงเรืองๆ อย่างว่า ภูเบศรสร้างนครใหญ่ยูเกษิม เมียงเมียงพลายงาแดงอยู่โฮงพันช้าง อัศดรม้ามโนมัยฮ้อยคู่ นายแอบพร้อมพะลานกว้างแกว่งแพน (สังข์) เมียงเมียงแสงจูดยามเยืองใต้ (สังข์). -
เมี้ยน
แปลว่า : เก็บ รักษา อย่างว่า พอดีเมี้ยนถอยพาลาเลิก (กาไก) เก็บรักษาเรียก เมี้ยน อย่างว่า อันศรศิลป์ข้าตาวตามลงเกิด วันนั้น ป้าแม่เมี้ยนปุนไว้ที่ใด นั่นเด (สังข์). -
เมี้ยน
แปลว่า : หยุด หยุดพูด เรียก เมี้ยนปาก อย่างว่า เมี้ยนปากแล้วเลยอยู่เสด็ดการ นำขุนยอใส่ยอยยอขึ้น หมอทวายพร้อมหวนเห็นแล้วกล่าว เหมือนจักได้ก่งพื้นตางท้าวที่ไกล (ฮุ่ง).