ภาษาอีสานทั้งหมด 8226 - 8235 จาก 17431
-
เยียว
แปลว่า : ครู่ เดี๋ยว ประเดี๋ยว อย่างว่า ไม่บ่ทันแทกด้ามยาได้ฮ่าวฮอนตัด เยียวบ่เถิงภายลุนชิเคิกมือเมือหน้า (บ.). -
เยียว
แปลว่า : ผิว่า แม้ว่า ถ้าว่า อย่างว่า คึดฮ่ำฮู้เยียวแม่นเทวดา (สังข์). -
เยียว
แปลว่า : เกาะ จับ อย่างว่า ภูธรยื้อเยียวมือนางนาฏ (สังข์) มหารัสสี้เจ้าเยียวมือต้านสั่ง (สังข์) ย่าก็เยียวแขนแก้วกองแพงแลล่ำ (ฮุ่ง). -
แย่งแย้
แปลว่า : ยืนเกร็งตัว เรียก ยืนแย่งแย้ อย่างว่า ความมักมากุ้มกุ้มคือสุ่มงุมกระทอ ความมักมาพอพอคือกระทองุมฮั้ว เหลียวเห็นหมาเอิ้นกระบาท ว่าชิแหยะแย่งแย้ลงหม้องนั่งเหวียน (ผญา). -
โย่งโหยะ
แปลว่า : ชื่อแมลงชนิดหนึ่ง ตัวคล้ายแมงผีโพงม้า มีลักษณะยืนครึ่งนั่งครึ่ง เรียก แมงโย่งโหยะ. -
โย่งโหยะ
แปลว่า : อาการแสดงท่าทางครึ่งยืนครึ่งนั่ง เรียก โย่งโหยะ. -
ไย่
แปลว่า : วิ่งสุดฝีตีน เรียก ไย่. -
ไย่ไย่
แปลว่า : เป็นแถวเป็นแนว อย่างว่า ไย่ไย่ขึ้นเถิงที่ทันเดียว ฮุนแฮงเขาพรากกลายไปหน้า เหลียวเห็นได้ทังสองทันยอด ฮื่นฮื่นพร้อมชาวฟ้ากล่าวสงวน (ฮุ่ง). -
ร
แปลว่า : เป็นพยัญชนะอักษรต่ำ ใช้กับคำที่มาจากภาษาบาลี สันสกฤต เขมร และส่วย สำหรับภาษาอีสานใช้อักษร ฮ. เป็นพื้น ที่ใช้อักษร ร. มีน้อย. -
รจนา
แปลว่า : แต่ง ประพันธ์ (ป.ส.) ริจนา ก็ว่า อย่างว่า ริจนาแล้วยามแลงใกล้ชิค่ำ สาวคำเอย เขียนบ่จบปานใดแล้วแนวคนบวชใหม่ ใกล้ชิออกพรรษาปวารณามาฮอดแล้ว ตัวข้อยชิต่าวลา (กลอน).