ภาษาอีสานทั้งหมด 8256 - 8265 จาก 17431

  • ราชควง
    แปลว่า : พระราชมณเฑียร เรียก ราชควง อย่างว่า หลังนี้ราเชนทร์สร้างมาแต่ปางประถม เซ็งซื่อราชควงคำเกิ่งดาวดิงส์ฟ้า หลังหนึ่งฮวานฮวานเหลื้อมฝาทองทังแท่ง เสาเสี่ยนกลิ้งหินล้านฮูปขาน (สังข์).
  • ราชทาน
    แปลว่า : สิ่งของที่พระเจ้าแผ่นดินประทานให้ เรียก ราชทาน อย่างว่า ใผหากทำชอบแท้ประสงค์แต่งตางเฮา อย่าให้คลองคำวายราชทานเทเกื้อ มันยิ่งนำไปแท้บัวนางยศตื่ม นั้นเนอ พอที่วางไพร่ฟ้าฝูงแก้วอย่าขีน แท้เนอ (สังข์).
  • ราชบุตร
    แปลว่า : พระโอรสธิดา ลูกชายลูกหยิงของพระเจ้าแผ่นดิน เรียก พระราชบุตร อย่างว่า เมื่อนั้นขุนขอบเมี้ยนทูลราชบุตตา บัดนี้จอมกษัตริย์ฮ่อเฮาทังน้อง คือคู่คับคาเมี้ยนเมือไกลกงโลก อินทร์หลั่งล้นกระแสเผี้ยนโผดคืน นั้นแล (สังข์).
  • ราชปรางค์ทอง
    แปลว่า : ปราสาททอง ปราสาทที่ประดับตกแต่งด้วยลงรักปิดทอง เรียก ราชปรางค์ทอง อย่างว่า ค้อมฮ่ำแล้วลาราชปรางค์ทอง ฮวายมนต์โอมแอ่วโพยมยังฟ้า แยงหนห้องกะไดทองเทวราช พ้นกลีบฟ้าเขียวดั้นดุ่งเดิน (สังข์).
  • ราชมุณเฑียร
    แปลว่า : เรือนหลวง เรือนเป้นที่ประทับของพระเจ้าแผ่นดิน เรียก ราชมุณเฑียร อย่างว่า คื่นคื่นก้องกงราชมุณเฑียรเขาก็ยอตาวตามเบียดกองกันเข้า ตาแดงเพี้ยงไฟนองฟ้าแดด มือแกว่งค้อนตีชั้นซู่ภาย (สังข์).
  • ราชสังข์ทอง
    แปลว่า : พระสังข์เป็นพระราชาองค์หนึ่งในวรรณคดีอีสานเรื่องศิลป์ชัย เป็นพระผู้ที่พระอินทร์ส่งลงมาปราบยุคเข็ญพร้อมกับสีโหและสิลป์ชัย อย่างว่า คอยคาดได้คองราชสังข์ทอง นูเนือคีงคาดศรแสวงดั้น เดินเดียวเข้าพระคีรีมัวมืด ฝูงหมู่สัตว์สิ่งเนื้อหนีลี้หลีกไกล (สังข์).
  • ราชสิงหาส์น
    แปลว่า : เตียงซึ่งมีขาเป็นรูปเท้าสิงห์ ใช้เป็นเตียงสำหรับพระราชา เรียก ราชสิงหาส์น อย่างว่า เมื่อนั้นสีแถลงถ้อยประดับป่าวไปเปือง ยนยนแยงอาฮามราชสิงหาส์นกว้าง ผ่อเห็นฮวานฮวานห้องหอทองท้าวใหญ่ พุ้นเยอ วันวู่ซ้ำแสงเข้มดั่งไฟ (สังข์).
  • ราชายตนะ
    แปลว่า : ไม้เกด (ป.ส.).
  • ราเชนทร์
    แปลว่า : พระราชาผู้ใหญ่ เรียก ราเชนทร์ อย่างว่า เมื่อนั้นอามาตย์พร้อมทุกส่ำเสนา เอากันทูลเทโวชอบลางลือไว้ เยียวจักอนธการกลั้วราเชนทร์ชนราช ผิดประหลาดล้ำลอนเลี้ยงบ่ควร พระเอย (สังข์).
  • ราเซ็ง
    แปลว่า : พระราชาเรียก ราเซ็ง เพี้ยนมาจากคำว่า ราชา อย่างว่า เมื่อนั้นนาคหนุ่มท้าวธรงเพศจารจา เฮานี้ตางบาศรีหน่ออินทร์องค์ล้ำ ดูดั่งปราเกียรณ์ก้องราเซ็งใช้ผ่อ รือว่าปิตุเรศเจ้ามาพร้อมพร่ำพล แท้รือ (สังข์).